Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Gilles Schagen]

SCHAGEN (Gilles), zoon van den vorige, werd den 24 Junij 1616 te Alkmaar geboren, legde zich eerst onder Salomon van Ravestein, later onder Pieter Verbeek, op de schilderkunst toe. In 1637 begaf hij zich naar Dantzig, en van daar naar Elbingen, om den vermaarden Strobel, kunstschilder van den keizer van Duitschland, en later van Stanislaus, koning van Polen, te ontmoeten. Hij werd door dezen gunstig ontvangen en schilderde er diens afbeelding. Van Elbingen keerde hij naar Dantzig terug, stortte er in eene zware ziekte en keerde na zijn herstelling naar Alkmaar terug. Van daar begaf hij zich in een oorlogschip naar Dieppe in Frankrijk, vervolgens naar Parijs en Orleans. In beide steden vervaardigde hij de afbeeldingen van verschillende personen van den hoogsten rang, en werd door den heer Bally, heer van Jovy, raad van den koning uitgenoodigd om de afbeeldingen zijner kinderen te vervaardigen. Ook schilderde hij voor dezen een stuk, naar Michel Angelo, verbeeldende St. Jan komende bij Christus en een

dooden Christus in de schoot van Maria liggende, naar Paulus Rubbens. In October 1639 stak Schagen naar Engeland over, omtrent ten zelfden tijd dat Marten Harpertsz. Tromp gereed lag om Don Antonio d'Oquendo slag te leveren. Hij gaf een bezoek aan den admiraal, die hem minzaam ontving, en een jagt aanbood tot het kiezen van een voordeelig oogpunt om de Nederlandsche vloot af te teekenen. Schagen was ooggetuige van den zeeslag die kort daarop werd geleverd, zag echter van zijn plan om een teekening van de vloot te vervaardigen af, en nam de gelegenheid waar, om met een Nederlandsch vaartuig naar de Maas te zeilen.

Sedert nam hij zijn vast verblijf te Alkmaar, waar hij in groot aanzien was en met lieden van rang en vermogen verkeerde. Na het sluiten van den vrede met Spanje deed hij een reis door Brabant, in gezelschap van den admiraal van Dorp en van den Cornput van Dordrecht. In 1651 bezocht hij met Paffenrode en den fiskaal van den Broek, Luik en Keulen. Viermaal bekleedde hij in zijn geboortestad de post van fabrijkmeester of bouwheer. Hij was weesmeester, toen hij in 1668 van zijn jongste ziekte werd overvallen, die hem den 18 Junij van dat jaar, in den ouderdom van bijna 52 jaar, in het graf sleepte.

Zie Houbraken; Immerzeel; Kok; Kobus en de Rivecourt.