[Albert van Ouwater]
OUWATER (Albert van) werd te Haarlem in het laatst der XIVe eeuw (volgens Zani in 1374, Balkema in 1360, Immerzeel in 1444) geboren. Volgens Nagler was zijn werkkring tusschen 1400-1440, en hij een tijdgenoot, doch ouder dan Jan van Eijck. De eenigste die ons een naauwkeurig berigt nopens hem geeft is van Mander en na hem Kramm. Hij was een der eersten die met olieverw schilderde, en vervaardigde voor de Pelgrims-kapel in de groote kerk te Haarlem, een St. Petrus en Paulus, levensgroot, staande in een bekoorlijk landschap, in hetwelk men op eenigen afstand reizigers en pelgrims ziet, die uitrusten of zich met spijzen verkwikken. De omtrekken er van waren zuiver, de draperien schoon en het landschap, waarin hij, volgens van Mander, het eerste uitmuntte, een meesterstuk. Zijn opwekking van Lazarus werd algemeen bewonderd, en door de Spanjaarden bij het innemen van Haarlem, geroofd, doch zijn beroemdste schilderij is het laatste oordeel in de St. Maria kerk te Dantzig. Kramm zegt dat dit stuk van een uitvoerige compositie is, en zóó juist gedacht dat er fragmenten van worden aangehaald, om tot voorbeeld van de volledigheid dier voorstelling te dienen, zoo als in het Conversations Lexicon für bildende Kunst u.s.w. Leipzig 1830 op het art. Engel.
Auteursrechtvrij