Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 14

[Arnoldus Oridrijus]

ORIDRIJUS (Arnoldus) of van Bergheijck, werd in het laatst der 15e of begin der 16e eeuw te Bergeik bij Einhoven geboren. Hij leerde de Grieksche taal onder Jacobus Marin, rector te 's Hertogenbosch en vervolgens te Leuven onder Rutger Rescius, hoogleeraar in het collegie der drie talen. Na zoo in deze als de Latijnsche taal groote vorderingen gemaakt te hebben, legde hij zich op de wijsbegeerte en godgeleerdheid toe, werd in 1520 primus uitgeroepen, en was, volgens getuigenis van zijn vriend Dominicus Sylvius, die hem omtrent 1514 bezocht, een goed theologant. Vervolgens woonde hij eenigen tijd te Gend bij den abt van H. Pieter, dien hij waarschijnlijk als klerk of secretaris diende. Omstreeks 1538 verliet hij diens woning en stichtte hij eene school te Enghien, waar hij vele jongelingen van aanzien tot leerlingen had. Hij overleed omstreeks 1523. Hij gaf in het licht:

Summa linguae Graecae, utilissime Grammaticam Graecam

auspicantibus, Paris 1536, 4^o. Deze uitgaaf werd bezorgd door Dominicus Sylvius, die in het voorberigt nog andere werken van Oridrijus beloofde in het licht te geven. Oridrijus droeg dit boek aan Gerard Culsbroyck, abt van St. Pieter op. Achter aan viadt men grieksche grafschriften op Nicolaas Utenhovius, een van Erasmus, een van Oridrijus, een van Livinus Ammonius, met de latijnsche overzetting van Jan Consardus.

De bona mente, carmine iambico.

De Jubilaeo, carmine.

De curâ pauperum.

Hesiodi agricultura, versu.

Comparatio Regis et Monachi ex Chrysostomo.

Zie Zweertii, Ath. Belg. p. 144; Val. Andreas, Bibl. Belg. p. 85; Foppens, Bibl. Belg. T. I. p. 101; Paquot, Mém. T. II. p. 33, 34; Van Gils en Coppens, Nieuwe Beschrijv. van 's Bosch D. III bl. 63, 64; Jöcher.