Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 14

[Volkerus van Oosterwijck]

OOSTERWIJCK (Volkerus van) zoon van Albertus van Oosterwijck, predikant te Delft, werd aldaar in 1603 geboren en in 1634, toen hij predikant bij de Nederlandsche ambassade te Venetië was, te Rotterdam beroepen. In 1640 vertrok hij naar Delft, werd aldaar den 1 Febr. 1670 emeritus en overleed 31 December 1675. Hij beoefende de dichtkunst en gaf in het licht:

Gezangen op het Hooglied. 1655 8^o.

Rijmen en zangen over 't Hooglied. Delft 1695 8^o.

Keur van Heylige stoffen. Delft 1656 8^o.

Den Christetycken Seneca, ofte Joseph Halls 300 goede spreucken uyt de Eng. tale op rijm gestelt. Delft 1657 8^o.

De Hofbloemen ofte 300 stichtel. en leersame Bedenckingen enz. op rijm. Amst. 1659 8^o.

Het Mom-aenzight van de Doodt afgetrokken ofte Bewijsredenen dat een christen voor de Doodt niet heeft te vreezen. In maniere van een samenspreecking tusschen Titum ende Timotheum. Rott. 1660.

Geloofsredenen, dat is de Heydelbergsche en Nederlantsche Catachismus op sangrymen gestelt. Delft 1660, 1666 8^o.

Gedichten op W. Teelinks alleenspraken nagevolgt. 8^o.

Zijn zinsprenk was syncere et vere. Zijn afbeelding, geschilderd door A. Palamedis en door C. van Queboor gegraveerd, hem vertoonende op 38jarigen leeftijd, werd in 1641 bij Kloetingh te Delft uitgegeven.

Zie J.C. de Jonge, Nederl. en Venetië bl. 179; Witsen Geijsbeek, B.A.C. Woordenb. o.h.w. Glasius, Godgel. Nederl. o.h.w. Van Harderwijk, Naaml. en levensbijzonderh. der predik. te Rotterdam bl. 31, 32, Cat. d. Maats. v. Nederl. Letterk. D. I bl. 242; Muller, Cat. v. Portr.; Kobus en de Rivecourt, Abcoude, Naamr. bl. 270; Soermans, Kerk. Reg. bl. 37, 80.