Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Erardus of Everardus van der Marck]

MARCK (Erardus of Everardus van der), werd in 1506 bisschop van Luik, dat hij in zeer moeijelijke tijden met ijver en standvastigheid bestuurde. Als vorst overwon hij sommige onlusten, gaf hij zijn land goede wetten en versterkte hij het door vestingen, welke hij in vele plaatsen van zijn prinsdom oprigtte. Hij was zeer godvreezend, en het voorbeeld zijner geestelijken en behoedde zijn bisdom tegen de opkomende leer van Luther en Calvijn. Nog voor hij bisschop van Luik werd, was hij een der mededingers naar den Utrechtschen bisschoppelijken stoel, na den dood van Philips van Bourgondie. Hij bekwam echter minder stemmen dan zijn mededingen, Hendrik van Beijeren, kanunnik en coadjutor van den bisschop van Worms. Hij werd in 1514 tot bisschop van Chartres, in Frankrijk, aangesteld, en heeft dit bisdom met dat van Luik tot 1524 bestuurd. Hij is ook aartsbisschop

van Valence in Spanje geweest, en in 1522, op verzoek van keizer Karel V, door Leo X, onder den titel van den H. Crysogonus, tot kardinaal der kerk van Rome benoemd. Paus Clemens heeft hem wijders in 1533 tot zijn legaat verheven.

Zie Chapeauville. Gesta Pontif. Tungr. T. III. p. 251, 278, 290, 325, Miraei, Dipl. T. IV. p. 256; Oudenhoven, Beschr. v. 's Bosch, bl. 102-109; van Gils, Cat. Meyer, Memor. bl. 35; van Gils en Coppens, N. beschr. van het bisdom van 's Bosch, D. I. bl. 61, 69; v.d. Chijs, de munt. der Bisschop van Utrecht, bl. 250.