Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 9

[Johannes Henricus Janssonius]

JANSSONIUS (Johannes Henricus). Het is ons niet gebleken of hij een bloedverwant van den voorgaande was. Hij was afkomstig van een geslacht uit de Paltz, het welk om de geloofsvervolging gevlugt was, en dat gedurende ruim twee eeuwen tot op onzen tijd een schier onafgebroken reeks van predikanten aan de Nederlandsche Hervormde kerk geschonken heeft. Zijn grootvader was Henricus Johannes Janssonius, predikant te Noordbroek, en zijn vader Johannes, laatstelijk predikant te Veendam. Zijne moeder heette Titia Meints, en hij werd op zijns vaders eerste standplaats, Siddeburen, den 13^den September 1701 geboren. Zijn vader op zevenjarigen leeftijd verloren hebbende, schijnt zijne moeder zich naar Groningen met der woon begeven te hebben, althans de jonge Janssonius ontving daar het onderwijs in de talen, en kwam, na het volbrengen zijner voorbereidende studiën, aan de Groningsche hoogeschool. Reeds tot proponent bevorderd, woonde hij, aan de Utrechtsche academie nog eenigen tijd de lessen van den beroemden Lampe bij, tot dat hij in 1723 tot predikant te Dirksland werd beroepen. Tijdens hij daar stond huwde hij den 3^den October 1730 met Anna Helena Emmius, dochter van Wessel Emmius, luitenant en ritmeester in Nederlandsche dienst, en afstammelinge uit het geslacht van den beroemden Ubbo Emmius. Hij vertrok in 1731 naar Emden in Oost Friesland, in 1745 naar Finsterwolde, in 1748 naar Veendam, en eindelijk in 1752 naar Groningen, waar hij den 1^sten Maart 1780 overleed. De dichteres Anna van der Horst vervaardigde op zijnen

dood een dichtstuk, waarin zij op eene roerende wijze hulde bragt aan 's mans reinen wandel en liefdevol gemoed. Zijne echtgenoot, bij wie hij geene kinderen verwekte, overleed mede in 1780, in den ouderdom van 84 jaren. Hij schreef:

De algemeene Brief van den Apostel Jacobus verklaard en kortlijk toegepast, Gron. 1742. 4^o.

De algemeene Brief van den Apostel Judas verklaart en toegepast, Gron. 1750. 4^o.

Het heuchelijk gezigt van den Profeet Zacharias in zijn derde Capittel geopent en toegepast, Gron. 1751. 4^o.

Ter nagedachtenis van S. Tjassens, Gron. 1753.

Lijd- en leerschool van een christen, zijnde eene korte verhandeling van het lyden eens christens in eenige bijzondere stukken voorgedragen, tot nut en troost van Jezus strijdende leerlingen, Gron. 1756. 8^o.

Enerlei en verscheiden op den wegh naar den hemel, Gron. 1760. 8^o.

Israëls minnenijt voorgedragen uit Ezechiel XVI:6, 8, Gron. 1760. 8^o.

De natuur en kracht van 't ongeloof en deszelfs verborgene werkingen in 't hart als de bron van alle kwaad, in eenige byzondere stukken geopent, naar aanleiding van Hebr. III:12, 13, Gron. 1763. 8^o.

Het begin van de reizen der kinderen Israëls geestlijk overgebragt, Gron. 1767, 8^o.

Verlossing der kinderen Israëls uit Egijpte, Amst. 1768. 8^o.

Janssonius heeft ook de dichtkunst beoefend, blijkens een Treurdicht op het afsterven van Hermannus Werumeus, Gildregts heer en gezwooren der stad Groningen enz.

Zie Boekz. der gel. Wereld, 1725, a. bl. 123, 1731, b. bl. 633, 1745 b. bl. 127, 252, 1749, b. bl. 246, 247, 1753, a. bl. 619, 620, 1780, a. bl. 326-332, 441-449; Arrenberg, Naamreg. van Ned. Boek.; van der Aa, Nieuw Woordenb. van Ned. Dicht; Glasius, Godgel Nederl.