Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Ignatius Huartus]

HUARTUS (Ignatius) Cistercienser monnik in de abdij

van Alna in het kerspel van Luik, was doctor in de godgeleerdheid, een scherpzinnig wijsgeer en hoogleeraar in zijn klooster. Hij was verdacht de gevoelens der Jansenisten te zijn toegedaan, en schreef:

Bernardus Abbas, seu sanctus Praelatus, hoc est, Flores Pastorales ex selectissimis quibusque D. Bernardi operibus collecti, in gratiam Praelatorum omnium tam saecularium quam regularium, Lovan. 1651, 4^o.

D. Bernardi Abbatis Claraevallensis Doctoris in mellifluri Tractatus de Gratia et libero Arbitrio, periodice dispunctus, commentariis illustratus, S. Augustino, primario Gratiae propugnatori, consonus demonstratus, atque a filiorum alienorum, depravationibus vindicatus, 1694, 4^o., onder den naam van Ranutius Higatus Lintrivallensis.

Hevig is dit boek, waarin hij de gevoelens van Jassenius aan S. Bernardus toeschreef, aangevallen door Bernardus Texerius Ord. Cisterc. S.T.D. Prior Bonifontis in Disputatio Theologica in Janseniana dogmata, Charleville 1651, gedrukt, waartegen Huart zijn Bernardus abbreviatus schreef. Niet minder hevig was de aanval van Matthias Hauzeur, een godgeleerde bij de Minnebroeders, in zijn Correctio fraterna Ranutii Higati, anagrammatici Ignatii Huarti.

Hierop antwoordde Huart met

Exceptiones et Vindiciae pro Ranutio Higato, adversus criminationes et errores quibus ejus doctrina et mores impetuntur ab authore libelli cui titulus: Correctia fraterna etc. ad Reverendiss. P. Petrum Marchantium ord. F.F. Minorum Regularis et strictioris observantiae commissarius generalis en Appendix vindiciarum pro Ranutio Higato, alle door Innocentius X in 1654 verboden.

Commentarius in Logicam Aristotelis s. Aristotelis rationalis, dilucidissimis brevissimisque commentariis ex selectissimis quibuscunque Philosophis recentioribus et antiquis illustratus.

Hij liet in hs. na; S. Bernardi facies immaculata en Bernardus monachus, ubi vita spiritualis, ipsius S. Doctoris verbis, exprimitur.

Zie Foppens, Bibl Belg., T. I. p. 554; Paquot, Mém., T. I. p. 517, 518.