Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Ivo Hoppers]

HOPPERS (Ivo), Hopperus of Hopper, de stamvader van dit adelijk Friesch geslacht, leefde in 1350.

Toen, volgens de familie-sage, eene dienstmaagd van hem bezig was water uit eene put te scheppen, haalde zij daarmede tevens een levenden haring op. Als dit aan Ivo geboodschapt werd, herinnerde hij zich eene uitspraak, welke de God Stavo in het jaar 153 na Christus, bij gelegenheid eener uitbarsting van het Roode Klif

gegeven had, dat er uit deze vlammen geen gevaar te vreezen was, en dat zij eens door eene tegenovergestelde verkoeling zouden gevolgd worden. Hij begreep dus, dat dit op deze gebeurtenis betrekking had, en haastte zich zijne goederen te verkoopen of te verruilen, terwijl hij zich meer oostwaarts aan gene zijde van den Fliestroom nederzette. Hetgeen hij voorzien had, gebeurde; de landen werden door de zee weggespoeld of daaronder bedolven, en Friesland bewesten Stavoren van Noord-Holland afgescheiden.

Zie Suffr. Petr., de Script. Fris., p. 265; Levens van eenige beroemde Mann. en Vrouw., D. V. bl. 105; Mr. Beucker Andreae, in de Vrije Fries, bl. 123; van den Bergh, Nederl. Volks Overlev., bl. 50, 121.