Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Jan Hoeufft]

HOEUFFT (Jan), afstammeling uit een oud adelijk geslacht oorspronkelijk uit Waalsch Vlaanderen, en waarvan zich eenige takken door de Nederlanden hebben uitgespreid. Hij was de zoon van Jan Hoeufft en L. van Delffe, gezegd Enxerwers, en een dapper krijgsman. ridder, raad en kamerheer van den hertog van Brabant. Hij diende onder den burggraaf van Lemburg en was in den slag van Baserilze in Gulikerland. Dit blijkt uit een bevel van den hertog van Bourgondië en Brabant van den jare 1368 aan Jan gezonden, waarin hij vermaand werd krijgsvolk aan te voeren en de goede voorbeelden zijner voorouders na te volgen, als die ten allen tijde hunne vorsten ge-

trouwelijk gediend hadden. Hij nam Roermonde tot zijn vast verblijf, zijne nakomelingen werden aldaar tot den adelstand verheven en tot de regering bevorderd en vertoefde er tot 1586. Hij huwde Maria Crummel en liet een zoon na, Diderik genoemd.

Zie Kok, Vaderl. Woordenb., D. XX. bl. 614.