Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Gijsbertus Martinus Cort Heyligers]

HEYLIGERS (Gijsbertus Martinus Cort), zoon van Rudolf en van Anna Euphemia Cort, geboren te Heusden, 26 Julij 1770.

Hij trad in dienst als vaandrig bij het regiment mariniers van den rijngraaf van Salm in Hollandsche dienst 1786, en ging, als 2e luitenant na de ontbinding van dat korps, in 1788, over in Fransche dienst en werd reeds in het volgende jaar le luitenant in het regiment koninklijke Luikerwalen. Na de omwenteling van 1795 kwam hij in Bataafsche dienst als kapitein bij het 4e battaillon jagers, werd in 1805 tot majoor van de garde van den raadpensionaris Schimmelpenninck, daarop tot luitenant-kolonel, en in 1808 tot kolonel van het regiment jagers van de garde van koning Lodewijk bevorderd. Den 7 Augustus 1809 werd hij generaal-majoor. Hij had in 1799 bijgewoond den veldtogt in Noordholland, 1800 en 1801 in Duitschland en in 1809 tegen de Engelschen in Zeeland.

In 1787 bekwam hij bij de verdediging van Amstelveen eene wonde. In 1809 doorwaadde hij aan het hoofd der karabiniers de Schelde.

In Fransche dienst overgegaan, werd hij in 1810, bij de vereeniging van Holland met Frankrijk, benoemd tot

brigade-generaal en verliet als luitenant-generaal in 1814 de Fransche dienst. Hij had den veldtogt van Rusland in 1812 medegemaakt en was gewond bij Krasuri en bij die gelegenheid gevangen genomen.

Na de omwenteling in Nederland teruggekeerd, werd hij in 1815 als generaal-majoor en kort daarna tot luitenant-generaal benoemd, nam verschillende hooge betrekkingen waar, als kommandant van het 2e groot militair kommando en later van de 1e divisie infanterie.

In 1830, na dat de opstand in België was uitgebroken, werd hij belast met het oppertoezigt over de algemeene volkswapening en later opperbevelhebber der troepen bij Nijmegen en Grave. Als bevelhebber der reserve brigade, nam hij deel aan den tiendaagschen veldtogt.

Met den rang van generaal der infanterie werd hij in 1838 gepensioneerd en overleed op den huize Brinkgreve bij Deventer den 16 November 1849.

Hij was ridder van het legioen van eer, ridder der Militaire Willemsorde, (1816), kommandeur van die orde, (1831), en van den Nederlandschen Leeuw.

Partic. Berigt.