Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Johan van Haersolte]

HAERSOLTE (Johan van), zoon van Arend van Haersolte en Anna Elisabeth van Haersolte, was, als heer van den Kranenburg, beschreven in de ridderschap van Overijssel en werd burgemeester van Bolsward, en in 1686 wegens Friesland benoemd tot lid van de vergadering der Staten Generaal. In dat jaar tot curator der hoogeschool te Franeker verkozen, bekleedde hij die waardigheid met veel lof, tot dat hij als buitengewoon gezant bij den Neder Saksischen kreits te Hamburg gezonden, en in 1700 belast werd met eene zending namens de Staten tot den koning van Zweden. In 1701, zich toen weder te

Hamburg ophoudende, werd hij door de Staten-Generaal naar Polen gezonden, met bepaalden last om tot bevordering van den vrede tusschen den koning van Polen en dien van Zweden al het mogelijke aan te wenden. De rassche gang der zaken maakte zijne pogingen vruchteloos. Na het afloopen hiervan zich andermaal te Hamburg bevindende, werd hij in 1702 als gezant aan czaar Peter I gezonden, met wien hij eene zamenkomst te Thorn had, doch waar niets onderhandeld werd. Hij bleef als buitengewoon gezant aan het Russische hof tot in Junij 1703, toen hij zijn ontslag vroeg. Gaarne had men hem nog wat gehouden, maar zijne klimmende jaren maakten hem ongeschikt voor het gestadig reizen en trekken en voor de drukke levenswijze aan het czaarsche hof. Hij overleed in 1708 en werd te Zwolle begraven. Hij was eerst gehuwd met Machteld. Hendrine Wolthera Merthens tot den Borgel, en daarna met Anna Sickinge, bij wie hij drie kinderen naliet.

Zie van Wijn, Aanm. en Bijv. op Wagenaar, D. XVII. bl. 92; Vriemoet, Ath. Frisiacae, p. LXXXVI; Scheltema, Staatk. Nederl. D. I. bl. 408, 409; dezelfde, Rusland en de Ned. D. III. bl. 62, 79, 140, 141, 233-236, 253.