Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Antonie van Goudoever]

GOUDOEVER (Antonie van), zoon van de voorgaande, werd te Utrecht op den 1^sten Mei 1785 geboren. Tot de hoogere studiën voorbereid, vertrok hij op achttienjarigen leeftijd naar de hoogeschool in zijne geboortestad, om er in de regten te studeren. Ofschoon zich met ijver daarop toeleggende, verzuimde hij evenwel de lessen van van Heusde niet, die toen reeds toonde wat hij later wezen zou. Hij verkreeg in Junij van het jaar 1808 den graad van Doctor in de regten, blijkens de toen door hem verdedigde Theses, en zag zich in den zomer van dat zelfde jaar tot Rector der Latijnsche scholen te Zwolle benoemd, welke belangrijke betrekking hem evenwel niet verhinderde zijne Disputatio philologica de historicis Polybii laudibus te voleinden, die hij in Maart 1809 te Utrecht in het openbaar verdedigde. Na in 1815 voor het professoraat aan het Deventersche Athenaeum bedankt te hebben, werd hij in October van dat jaar benoemd tot gewoon Hoogleeraar bij de faculteit der bespiegelende wijsbegeerte en letteren aan de toen herstelde hoogeschool te Utrecht, welken post hij in het begin des volgenden jaars aanvaardde met eene redevoering de antiquis historicis cum recentioribus comparatis (Ultr. 1816. 4^o.) Hij bedankte in 1820 voor het aanbod van Curatoren der Leidsche hoogeschool om Borger's plaats te vervullen, en bleef tot in 1855 het sieraad van de Utrechtsche akademie, toen hem, na 40 jarige dienst, eene eervolle rust geschonken werd. Niet lang had hij daarvan genot, daar hij reeds op den 6^den September 1857 te Utrecht overleed.

De verdiensten van van Goudoever werden erkend door zijne bevordering tot Ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw, en door zijne benoeming, behalve van andere geleerde

zoo buitenlandsche, als binnenlandsche genootschappen, tot lid van de derde klasse van het Koninklijk Nederlandsch Instituut, en van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden. In de handelingen der jaarlijksche vergadering van deze Maatschappij, is, door Mr. J. Bake, hulde gebragt aan de vele verdiensten van van Goudoever, aan zijne veel omvattende kennis en bekwaamheid, edel karakter en onvermoeide werkzaamheid.

Van Goudoever was gehuwd met Mejufvrouw J.E. Kreling, die hem verscheidene kinderen schonk, waarvan er een volgt. Zijne afbeelding ziet het licht. Hij schreef, behalve de reeds genoemde Disputatio en Oratio, de onderstaande geschriften:

De diversa Eloquentiae Romanae conditione libera republica et sub Imperatoribus; in de Commentationes van de 3^de klasse van het Kon. Ned. Instituut, Vol. III. 1824.

Redevoering tot viering van het 50 jarig bestaan van het Provinciaal Utrechtsch Genootschap, op den 26 Junij 1824, Utr. 1825. 8^o. Ook opgenomen in het 5^de deel van de Nieuwe Werken 1827.

Oratio de Francisco Petrarcha, literarum humaniorum Seculo XVI instauratore praecipuo. Traj. ad Rhen. 1829. 8^o.

Abhortatio ad studiosos reipublicae causa in bellum abituros; in den Studenten Almanak voor 1830.

Gratulatio post eorum reditum; in denzelfden Almanak 1832.

Sermo post obitum Heusdii ad discipulos habitus. (1839).

Levensberigt van van Heusde; in den Studenten Almanak 1840.

Hulde aan wijlen Ph.W. van Heusde, bij zijn graf hem toegebragt.

Mededeelingen nopens de heerbanen en den cursus publicus in het Romeinsche Rijk; in het Tijdschrift het Instituut. 1846.

Disputatio de loco Sallustii in Bello Catilinario Cap. 18. hab. d. 15 Maji 1847; in de Commentationes van de 3^de klasse van het Kon. Ned. Instituut, Vol. VII. 1855.

Epistola ante Supplementum Catalogi Bibl. Acad. Rheno-Trajectinae, 1845.

Zie Hand. der Jaarl. vergad. van de Maatsch. der Nederl. Letterk. te Leid. 1858, bl. 79-84 van de Levensberigt.; Cat. van de Bibl. der Maatsch. van Ned. Letterk. te Leid. D. II. bl. 184; de Jong, Naaml. van Boek. Supplem.; Muller, Cat. van Portrett.