Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 6

[Jan Fokke]

FOKKE (Jan), oudste zoon van den voorgaande, werd omstreeks 1745 te Amsterdam geboren en door zijn vader in de graveerkunst onderwezen. Hij leidde zich echter meer op de beoefening der fraaije letteren en geschiedenis toe, en maakte zich, door een aantal verspreide gedichten, als een ernstig, soms ook luimig dichter bekend. Hij wordt met volle regt een levendig register der vaderlandsche geschiedenis genoemd, en overleed in 1812, kort voor zijn broeder die volgt.

Hij vervolgde het Vaderlandsch woordenboek van J. Kok van af het 20ste deel tot het einde en leverde ook de drie deelen bijvoegsels er op (Amst. 1797-1799. 8^o. met pl.) Verder schreef hij:

Margaretha van Henegouwen, Gravin van Holland en Zeeland, treursp. Amst. (1775.) 8^o.

Wolfaart van Borselen, treursp. Amst. 1780. 8^o.

Ferdinand en Leonore, of de gedwarsboomde doch zegevierende liefde, tooneelsp. Amst. 1791. 8^o.

Geschiedenis van de XVIII eeuw, Amst. 1807. 8^o. 6 deelen m. portr.

Geschiedkundige beschrijving van het stadhuis te Amsterdam, Amst. 1808. 8^o. m. pl.

Geschiedenis der vereenigde Nederlanden voor de jeugd, Amst. 18 .. 12^o. 25 dceltjes.

De bibliotheek van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden bezit van hem eene verzameling uitgegevene gelegenheids gedichten.

Zie Algem. Konst- en Letterb. 1813. D. I. bl. 147; de Jong, Naaml. van Boek.; Witsen Geysbeek, Woordenb. van Ned. Dicht. D. II. bl. 322-324; Cat. van de Bibl. der Maatsch. van Nederl. Letterk. te Leid. D. I. b. bl. 95, D. II. bl. 539; van Leeuwen, Cat. van de prov. Bibl. van Friesl. bl. 272 noot; Kramm, Lev. en Werk. der Kunstsch.