Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 6

[Clement Alexander de Favauge]

FAVAUGE (Clement Alexander de), zoon van Jacobus Josephus de Favauge, Luitenant Kolonel der infanterie, en van Anna Maria Willems, werd te Maastricht den 20^sten Julij 1774 geboren. Hij trad in dienst als kadet bij de infanterie in 1786, en ging in 1791 in Fransche dienst over als 1^ste Luitenant bij de 18de halve brigade. Na de omwenteling van 1795 nam hij weder dienst bij het Bataafsche leger, waarbij hij als Kapitein werd geplaatst, en maakte met het 1^ste bataljon der 7^de halve brigade den veldtogt van 1796 in Duitschland mede, embarqueerde in 1797, en was in 1799 tegenwoordig bij den veldtogt in Noord Holland, alwaar hij, bij den aanval op de stelling der Engelschen in de Zijpe, den 10^den September eene wonde in de regterzijde bekwam. Vervolgens volgde hij de Bataafsche legerafdeeling naar Oostenrijk in 1805 en 1806, en werd in laatstgemeld jaar geplaatst bij de garde Jagers van Koning Lodewijk, werd daarbij in 1807 tot Luitenant-Kolonel bevorderd, en verplaatst bij het 7^de regement infanterie. Als zoodanig was hij bij het leger in Zeeland in 1809.

Bij de inlijving van ons vaderland in het Fransche Keizerrijk werd de Favauge ingedeeld bij het 125^sten regement infanterie, doch kort daarna bij het 124^ste, waarna hij in 1812 tot Majoor bevorderd werd. Hij maakte als zoodanig in dat jaar den veldtogt in Rusland mede, en in 1813 dien in Duitschland. Na de omwenteling van dat jaar nam hij zijn ontslag uit Fransche dienst, en nu bij het Nederlandsche leger als Luitenant-Kolonel geplaatst, zag hij zich spoedig tot hoogere rangen bevorderd; in 1820 tot Kolonel en in 1825 tot Generaal-Majoor, en tevens eerst tot provincialen Kommandant in Zeeland, en daarna in Noord-Brabant, en in 1829 in Antwerpen.

Vóór het uitbreken der onlusten in de Zuidelijke Provincien, was hij benoemd tot bevelhebber der reserve brigade, voerde bij den togt naar Brussel in de Septemberdagen van 1830 eene kolonne aan, en tweemalen werd daarbij een paard, door hem bereden, doodelijk getroffen. Hij was vervolgens opperbevelhebber der infanterie op de citadel van Antwerpen, tijdens

de belegering daarvan in 1832, deelde in de krijgsgevangenschap der bezetting, en werd, na zijne terugkomst in het vaderland, belast met het provinciaal kommandement van Utrecht in 1834, en later met het opperbevelhebberschap in het 1^ste groot Militair kommando. Met den rang van Luitenant-Generaal werd hij den 27^sten April 1840 gepensioneerd.

De Favauge overleed te Zutphen den 1^sten Februarij 1858. Koning Lodewijk schonk hem in 1807 de ridderorde der Unie; door Keizer Napoleon werd hij vereerd met het officierskruis van het Legioen van eer, en door Koning Willem I achtereenvolgens benoemd tot ridder 4de, 3de klasse en kommandeur van de militaire Willemsorde, tot ridder van den Nederlandschen Leeuw, en versierd met de medaille wegens de belegering van de Citadel van Antwerpen en het Metalen kruis der Nederlanden. Hij was gehuwd met Margaretha Baronnesse van Rhemen, dochter van Wilt Gerrit Jan Baron van Rhemen van Rhemenshuizen, die hem twee zonen en eene dochter schonk.

Zie Gedenkschr. van de Koninkl. Orde der Unie, bl 95; Bosscha, Neêrl. Held. te Land, D III. bl. 177, 193, 613, 749, Bijl. bl. 5, uit familieberigten aangevuld.