Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Justinus Colijer]

COLIJER (Justinus), hoogstwaarschijnlijk, zoo niet zeker, een bloedverwant van de beide voorgaanden. Advokaat zijnde, werd hij in 1667 tot resident van onzen staat te Konstantinopel benoemd.

In Julij van genoemd jaar vertrok hij derwaarts, rijkelijk voorzien van geschenken voor den sultan en de aanzienlijken des rijks. Met groote plegtigheid deed hij zijne intrede te Konstantinopel, en had spoedig daarop eene audientie bij den grooten Heer, die te Adrianopel zijn verblijf hield. Zijnen titel werd later in dien van ambassadeur veranderd, welke waardigheid hij tot in 1682 waarnam. De juiste tijd van zijn overlijden is niet bekend, doch denkelijk heeft dit reeds in de eerste helft van het jaar 1686 plaats gehad. Zijne huisvrouw komt nog voor als weduwe in 1696 te Konstantinopel wonende.

Colyer heeft aan onzen staat, door zijne handelingen bij de Ottomannische Porte, belangrijke diensten bewezen en reeds dadelijk bij zijn verblijf in Turkije slaagde hij in zijne onderhandeling. Het duurde echter tot September 1680, eer hij met sultan Mahomet IV, het verdrag van vriendschap, koophandel en scheepvaart vernieuwde, hetwelk op den 6^den Julij 1612, door tusschenkomst van onzen eersten gezant aldaar, Mr. Cornelis Haga, tusschen de Porte en de staten gesloten was, en waarbij nu, even als toen, aan onze landgenooten belangrijke voordeelen werden verzekerd.

Van Colyer's wedervaren bij zijne eerste komst in Turkije heeft hij een Dagboek gehouden, hetwelk onder den volgenden titel het licht ziet:

Dagh-register van 't gene de heere Justinus Coljer Resident wegens de Ho. Mo. Heeren staten generaal der Vereenighde Nederlanden, geaccompagneert met den consul van Smyrna J. van Dam, ende een aensienlijck gevolgh, is gherencontreert op de Reyse van Constantinopolen, tot Adrianopolen, aldaer hij bij den Turckschen Keyser syne eerste Audientie heeft gehadt, met overleveringhe der presenten, wegens Hare Ho. Mo. hier inne mede gespecificeert, enz. 's Gravenhage, 1668, 4^o.

(Van dit boekje bezorgde Vincentius Minutoli eene Fransche overzetting, die te Genève in 1671 en te Parijs in 1672, beiden in 12^o. is uitgegeven).

Het wapen door Colyer gebruikt komt met eene kleine verandering geheel overeen met dat, hetwelk de beide voorgaanden bezigden. Hij voerde drie wolfskoppen op een veld, denkelijk, van keel, hebbende tot helmteeken een klimmenden eenhoorn ten halve lijve; boven staat de spreuk Avance.

Voor zoo ver bekend is, bezat Colyer zeven kinderen, vijf zonen Johan, Jacobus, (die volgen) Alexander, die vroeger ten onregte genoemd is ambassadeur in Turkije en vertrouwde vriend van Willem III, Constantinus en Justinus Bysantius, en twee dochters, Catharina Clara, die gehuwd was met Johan baron de Hochepied, Nederlandsch consul te Smirna, en Maria, die huwde met Abraham de la Fontaine, Nederlandsch consul te Livorno.

Zie Hollandsche Mercurius, 1667, bl. 127, 1668, bl. 133-151; Aitzema, Saken van Staet en Oorlogh, D. VI. bl. 536, 552, 574, 638-651; Sylvius, Vervolg op Aitzema, D. II. B. 24, bl. 95 en 96, D. III. B. 25, bl. 6; Wagenaar, Vaderl. Hist., D. XIII. bl. 372 en 373, D. XV. bl. 54 en 55; Adelung, Fortsetzung Jöchers Gel. Lexicon, op Collier; de Chalmot, Biogr. Woordenb. op Coljers, Canneman, Diss. de Batav. Mercatur. Levant., p. 219; Schotel, Geschied-, Letter-, en Oudheidk. Uitsp., 197; Nijhoff, Bijdr. voor Vaderl. Geschied- en Oudheidk. D. VII. bl. 58-76.