Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Johannes Cloeck]

CLOECK (Johannes) of Kloeck, zooals hij zich later schijnt te hebben geschreven, werd in het jaar 1669, Proponent zijnde, Predikant te Puflijk en Leeuwen, van waar hij in 1674 beroepen werd naar Ede, waar hij in 1714 overleed.

Hij beoefende de Nederlandsche dichtkunst, doch zijne rijmen zijn beneden het middelmatige en meest allen op in zwang zijnde wijzen ingerigt.

Van hem zien het licht:

Edische verlustigingen, vermeerdert met een Aanhangsel. Uytrecht 1694. 8^o., waarvan eene vierde druk het licht zag onder den titel van:

Edische verlustigingen of geestelijke gezangen en Lofzangen op verscheyden voorvallen en gelegenheden t'zamengesteldt en ten dienste der zanglievenden in 't ligt gebragt. Utr. 1712 80., omstreeks 1730 verscheen daarvan te Utrecht een zesde druk, met een aanhangsel van Nicolaus Barentzonius.

Bybelstoffen, Arnh. 1706 8^o., herdrukt te Amsterd. 1757.

Gezangen: Uytr. 1717 8^o.

Ook gaf hij nog met Philip van Sorgen in het licht.

Gezangen, waarvan een herdruk verscheen te Utrecht in 1717.

Zie van Abcoude, Naaml. van Nederd. Boeken, D. I. St. I. bl. 75, 190; van Abeoude en Arrenberg. Naamreg. van Nederd. Boeken, bl. 280; Nieuw Biogr. Woordenb. van Nederl. Dichtt. ten vervolge op Witsen Geysbeek, D. II. bl. 323-325; Schotel, Letter- en Oudheidk. Avondst., bl. 113 en 114; Catal. van de Bibl. der Maatsch. van Nederl. Letterk., D. I. bl. 254; Bije, op dien Catal. over de jaren 1848-1852, bl. 24.