Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Heino Hermannus Brucherus]

BRUCHERUS (Heino Hermannus), oudste zoon van den voorgaande, geboren te Tjamsweer in de Ommelanden, den 9den Februarij 1724, werd, na volbragte studie aan de Hoogeschool te Groningen, in 1748 Predikant te Lettelbert, en deed, terwijl hij hier stond, in 1749 en 1750, vrijwillig, in den zomer, nu en dan 's achterenmiddags ook dienst in de school te Enumatil. In het volgende jaar beroepen tot Predikant en Rector te Appingedam, overleed hij aldaar den 30sten Mei 1797. In 1752 trad hij in het huwelijk met Johanna Ebels, die hem reeds in 1753 door den dood ontviel.

Hij heeft zich verdienstelijk gemaakt door het schrijven van twee werken welke blijvende waarde hebben, zijnde:

Gedenkboek van Stad en Lande; in zig behelzende ene Naamlijst van Predikanten dezer Provincie, sedert 1594 tot 1792, met enige aantekeningen en kerkelijke bijzonderheden; nevens een bericht aangaande het Christendom alhier, eerst onder het Heidendom, daarna onder het Pausdom enz.; als mede ene Historie van de Hervormde kerk en schoolen in dit gewest; met enige bijzonderheden van 's Lands Hoogeschool, de Bezorgers en Hoogleeraars. Gron. 1792 8^o.

Geschiedenis van de opkomst der Kerkhervorming in de provincie Groningen tot aan het jaar 1594; gevolgd door de geschiedenis van de vestiging der Kerkhervorming in dezelfde provincie, tot aan de Nationale Synode van Dordrecht in 1618 en 1619; uit echte stukken zamengesteld. Gron. 1821. 8^o.

Zie Boekzaal der Geleerde Wereld 1797, bl. 149; Brucherus, Gedenkb. van Stad en Lande, bl. 44 en 186; Voorber. voor Brucherus, Geschied. der Kerkherv. in de prov. Gron., bl. III, uit partikuliere berigten aangevuld.