Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Johannes Christophorus Brucherus]

BRUCHERUS (Johannes Christophorus), uit het zelfde geslacht als de voorgaande en zoon van Heino Hermannus Brucherus, een' zeer geacht Geneesheer, en van Ida Brugmans, geboren te Groningen den 29sten December 1698, studeerde eerst te Harderwijk, daarna te Lingen en eindelijk te Groningen, werd in 1720 Predikant te Tjamsweer, van waar hij in 1733 naar Emden vertrok. In 1744 als Predikant en Rector naar Appingedam beroepen, mogt hij daar slechts zes jaren werkzaam zijn, want reeds den 14den October 1750 overleed hij. Hij moet zich bijzonder op de Geschiedkunde hebben toegelegd, en verdedigde openlijk eene Dissertatie onder den Groninger Hoogleeraar Antonius Driessen. Gehuwd met Berendina Alberthoma, dochter van Gerhardus Alberthoma, Predikant te Appingedam, was

hij bij haar vader van Heino Hermannus Brucherus, die volgt en Engelbertus Brucherus, Koopman te Appingedam, terwijl drie andere kinderen, twee zoons en eene dochter bij haar verwekt zeer jong zijn overleden. In 1733 zijne echtgenoote door den dood verloren hebbende hertrouwde hij in 1740 met Alegunda Eyssonius, eene dochter van den Groninger Hoogleeraar in de Geneeskunde, Rudolphus Eyssonius, die hem overleefde doch bij wie hij geene kinderen verwekte.

Zie Beekzaal der Geleerde Wereld 1751, bl. 76 en volg.; H.H. Brucherus, Gedenkb. van Stand en Lande, bl. 54, 79; Bouman, Geschied. der Gelders. Hoogeschool, D. I. bl. 242, uit partikuliere berigten aangevuld.