Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Petrus Brouwer Pz.]

BROUWER Pz. (Petrus), een volle neef van den voorgaande en zoon van Petrus Brouwer, laatst Predikant te Welsrijp-en-Bajum, geboren te Tjallebert, werd in het jaar 1772 Predikant te Blija-en-Hoogebeintum, waar hij den 1sten Januarij 1828 emeritus werd. Hij overleed te Ternaart den 12den Mei 1830, oud ruim 81 jaren, bij zijne echtgenoote, geene kinderen nalatende.

Brouwer was een man, wiens uitgebreide en veel omvattende kennis, wiens helderheid en grondigheid van oordeel hem bevoorregtte, om de meest vaneen verwijderde studiën te vereenigen en met een gelukkig gevolg te behandelen. Bij zijn, hem zoo eigen diep en dieper dringen in de wetenschappen, scheen elk onderwerp, van tijd tot tijd niet alleen nieuwe gezigtspunten op te leveren, die niet zelden tot eene nadere en betere kennis der duistere plaatsen van het aanhangig onderzoek geleidden.

Hij heeft geschreven:

Proeve eener opheldering en verdediging van het Bijbelsche verhaal aangaande de Schepping der wereld enz. Leeuw. 1820. 8^o.

Onderzoek naar het doel en het schrijven van Paulus in de XI eerste hoofdstukken van den brief aan de Romeinen. Leeuw. 1825. 8^o.

Na zijn overlijden kwam nog in het licht:

Nasporingen betrekkelijk de Geschiedenis der voormalige Middelzee in Friesland door P. Brouwer Pz. en W. Eekhoff, met eene Voorrede en Kaart uitgegeven door W. van Peyma. Leeuw. 1831.

Zie Brouwer en Eekhoff, Naspor. betrekkelijk de Middelzee, Voorr. bl. XII; (de Jong), Alphab. Naaml. van Boeken; Schotel, Kerk. Dordr., D. II. bl. 483; Brinkman, Alphab. Naaml. van Boeken.