Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Titia Brongersma]

BRONGERSMA (Titia), geboren te Dockum, woonde te Groningen en liet aldaar drukken:

De Bron-swaan, of Mengeldigten. Gron. 1686, en

Hemelsche-Orgeltoonen.

Onder de Eer-gedichten, die de Bron-swaan voorafgaan, komen een paar Latijnsche voor van Nicolaas Blancardus, Hoogleeraar te Franeker, die haar zelfs boven Virgilius, Horatius, Seneca en Juvenalis stelt, en een van Johannes Mensinga, Hoogleeraar te Groningen, die haar insgelijks met kwistige hand lof toezwaait, ook het oordeel van Ludolf Smids over deze dichteres is mede allergunstigst; doch wanneer men hare gedichten leest, blijkt het dat die Heeren meer galant dan kenners zijn geweest.

Titia's Bron-swaan bevat meest gelegenheidsverzen, dankbetuigingen, bijschriften op afbeeldingen en dergelijke, doorspekt met

aanhalingen uit de oude godenleer. Tot een proefje diene het volgende op het portrait van Juffer S.T.

In dat vrij onbeduidende bundeltje komen van Titia's maaksel ook nog verzen in het Fransch en Friesch voor.

Aan hare zucht tot oudheidkunde en naauwkeurig onderzoek heeft men de eerste kennis te danken wegens de gesteldheid van den grond onder de zoogenaamde Hunnebedden in Drenthe. Want in de Pinksterdagen van 1685 eenige vrienden te Borger bezoekende, beschouwde zij die steenhoopen niet alleen met groote opmerkzaamheid, maar deed onder een daarvan graven, en ontdekte dus weldra, dat het grafsteden van vroegere bewoners waren.

Zie Smids, Schatkamer der Nederl. Oudh., bl. 359; van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb.; Kok, Vaderl. Woordenb.; de Chalmot, Biogr. Woordenb.; Biogr. Woordenb. van Nederd. Dicht. ten verv. op Witsen Geysbeek, uit partikuliere berigten aangevuld.