[Geeraert Brandt]
BRANDT (Geeraert), misschien wel een kleinzoon van den voorgaande, was de oudste zoon van Geeraert Brandt en van Baike Jaspers, wie hij geboren werd te Middelburg den 2den October 1594. Hij vestigde zich als Horologiemaker te Amsterdam en was een zeer vernuftig werkman, die mede zonnewijzers en andere mechanische werktuigen en aardige kunststukken vervaardigde, welke zoo ver boven die van anderen uitmuntten, dat de schrandere Renatus Descartes kennis met hem maakte, waardoor Brandt ook vele nuttige onderrigtingen in het beoefenen zijner kunst van dezen Wijsgeer bekwam. Het was door het verkeer met en het onderwijs van dien Wijsgeer, dat Brandt, gedeeltelijk heeft uitgevonden om de klokken, in plaats van met touwen, zoo als vroeger, met eenen ketting te doen bewegen. Ook was hij een der hoofden van den Amsterdamschen Schouwburg en een ijverig beminnaar en kenner van de Nederduitsche Poezij.
Hij overleed den 4den Februarij 1659 en was twee malen gehuwd geweest; eerst den 27sten Augustus 1623 met Neeltje Jeroens, bij wie hij acht kinderen verwekte, van welke de meeste jong zijn overleden, doch een zoon, Geeraert Brandt, die volgt, hem overleefde. Na deze vrouw den 17den December 1644 verloren te hebben, hertrouwde hij in November 1645 met Maretje Ster, die hem geene kinderen schonk.
Zie van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb., B. bl. 373; de la Rue, Gelett. Zeel., bl. 479 en 480; Kok, Vaderl. Woordenb., D. VIII. bl. 230 en 231; de Chalmot, Biogr. Woordenb
Auteursrechtvrij