Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Pieter van Brakel]

BRAKEL (Pieter van), zoon van den voorgaande, werd den 25sten November 1644 benoemd tot Extra-Ordinair Kapitein ter Admiraliteit van Amsterdam en den 1sten April 1647 tot Ordinair Kapitein. Hij was in 1658, als Kapitein op het schip het Huis te Kruiningen, van 54 stukken, bij de vloot van den Vice-Admiraal de Ruiter en woonde in het volgende jaar met dat zelfde schip den togt naar de Sont bij.

In 1664 voerde hij het bevel over drie Staatsche schepen, dienende ter begeleiding van de Smirnasche vloot, bestaande uit 30 koopvaarders, van Mallaga naar het Vaderland zeilende, toen deze den 26sten December van dat jaar door den Engelschen Bevelhebber Thomas Allen, met acht oorlogschepen, voor de Baai van Cadix, op het aller onverwachts werden aangetast, zonder dat Engelands Koning, Karel II, zich nog als openbaren vijand van den Staat verklaard had. Van Brakel vereerde het Opperhoofd van het Engelsche eskader met eereschoten, doch ontving welhaast de volle laag en sneuvelde, nogthans verweerden de onzen zich zoo

dapper, dat de Engelschen, met al hun overmagt niet meer dan twee schepen van de vloot buit maakte.

van Brakel was gehuwd met Geertruid van Salingen en verwekte bij haar, onder anderen, een zoon, Cornelis van Brakel, die volgt.

Zie Brandt, Leven van de Ruiter, bl. 141, 159, 206, 376; V(an) d(en) B(os), Leven en daden van Doorl. Zeeh. bl. 161; Wagenaar, Vaderl. Hist., D. XIII. bl. 126; Kok, Vaderl. Woordenb., D. VIII. bl. 919 en 920; Biogr. Univers; de Jonge, Nederl. Zeew. D. I. bl. 363 en 532, D. II. St. I. bl. 330, uit partikuliere berigten aangevuld.