Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Salomon Bos]

BOS (Salomon), geboren te Amsterdam den 8sten November 1749, legde zich op den handel toe en daar hij onderscheidene schepen in zee had, verloor hij die en het grootste gedeelte van zijn vermogen door den oorlog met de Engelschen.

In de onrustige tijden vóór het jaar 1787 was hij de zaak der patriotten toegedaan, en bevond zich in het begin van dat jaar op de Lijst van veertig Vaderlandsche Medeburgeren, om daaruit te benoemen een getal van vijfentwintig Persoonen, als Nationale Geconstitueerden tot de zaak der onderhandelingen te Parijs. Later was hij een der Burger-geconstitueerden, ‘om met de Heeren van den krijgsraad of met eene commissie uit denzelven zoo veel mogelijk, gemeenschappelijk te overleggen en te beramen al hetgene ter bevordering van de goede zaak des Vaderlands en inzonderheid van de goede burgerij dezer stad (Amsterdam) zou dienstig geoordeeld worden.’

Van 1787 tot 1795 leefde hij te Amsterdam stil en buiten openbare betrekkingen, zich toen alleen met den weinig levendigen handel bezig houdende. Na de omwenteling van 1795, werd hij dadelijk aangesteld tot Lid der Municipaliteit in zijne geboortestad, en deed als Voorzitter daarvan eene doelmatige aanspraak op het feest der vrijheid den 4den Maart 1795. Later was hij Voorzitter van het Committé van Waakzaamheid aldaar, in 1798 werd hij Commissaris van het Uitvoerend Bewind in het Departement Texel, welke betrekking hij bekleedde in de moeijelijke omstandigheden, tijdens de landing der Engelschen in 1799.

Aangezien Bos uit zuivere vaderlandsliefde gehandeld en slechts verbetering in het bestuur, en geenszins eigen grootheid bedoeld had, onttrok hij zich in 1802 aan het bewind, zoodra hij zag

dat velen meer hun eigen belang dan dat des Vaderlands behartigden.

Bij de komst van den Raadpensionaris Rutger Jan Schimmelpennink, met wien hij in vroeger jaren reeds, in naauwe vriendschapsbetrekkingen verkeerde, trad hij weder in het openbare leven en werd Directeur van het Lands Zegel, welken post hij onder de Regering van Koning Lodewijk bleef bekleeden, onder den titel van Directeur van 's Rijks algemeen Zegel, tot aan het tijdstip der inlijving van ons Vaderland in Frankrijk; toen hij om zijne bekende Anti-Fransche gevoelens door den beruchten Franschen Prefeci de Celles uit zijne betrekking ontslagen werd en den betrekkelijk geringen post van Ontvanger van Velsen en de Beverwijk geplaatst werd, welken post hij bleef bekleeden tot 1828, toen hij met een gering pensioen ontslagen werd; hij overleed te Beverwijk den 18den November 1832, uit zijn huwelijk met Johanna Dorsman met wien hij in 1776 in den echt was getreden, liet hij na: twee zoons en drie dochters. Een zijner zonen was de verdienstelijke, in 1850 Gepensioneerde Generaal-Majoor der Genie, Inspecteur en Directeur der Fortificatien, Dirk Bos.

Salomon Bos heeft zich mede als dichter doen kennen door eenige Tooneel- en Zangspelen, van welke onder anderen

Het feest der Braminnen, zangsp., Amst. 1798. gr. en kl. 8^o en

Oberon. Zangspel.

ontelbare malen met veel bijval zijn ten tooneele gevoerd. Ook zijn er nog een aantal onuitgegeven gedichten van Bos bij de familie berustende.

Zie Vaderl. Hist. ten verv. op Wagenaar, D. XV. bl. 110, D. XVII. bl. 73, D. XXVIII, bl. 143, D. XXIX. bl. 253, 261, 311, D. XXXI. bl. 254, D. XXXV. bl. 239, uit familiepapieren aangevuld.