Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Cornelis Boott]

BOOTT (Cornelis), zoon van den voorgaande, geboren te Utrecht in 1711, legde zich in zijne geboorteplaats op de Godgeleerdheid toe, voornamelijk onder Hieronymus Simon van Alphen en Frederik Adolf Lampe, welke laatste hij ook naar Bremen volgde. Van Bremen weder gekeerd, werd hij Proponent onder de Classis van Amsterdam, en zag zich in April 1733 beroepen te Dubbeldam, van daar vertrok hij in 1737 naar Vlissingen, waar hij zeer bemind was, doch met zijne gezondheid zoo aan het sukkelen geraakte, dat hij zich genoodzaakt zag eenen Proponent te stellen, om zijne dienst waar te nemen. Weder hersteld zijnde, werd hij in 1739 te Middelburg beroepen, waar hij wel met getrouwheid, maar in veel zwakheid zijne dienst waarnam; worstelende met eene gevaarlijke breuk, die hem eindelijk den 25sten Januarij 1752 de dood aandeed. Hij was nooit getrouwd geweest.

In de Bibliothecae Haganae, Fasc. I, p. 562 seqq. vindt men van hem:

Epistola ad Rutgerum Schutte ad Psalmi XLV:5.

Boot schreef mede:

Leerredenen over eenige Hoofdstukken des Ouden Testaments, Middelb. 1760, 2 deelen, 4^o.

Over het nieuwe Testament, Middelb. 1764, 2 deelen, 4^o.

Zie Vrolikhert, Vliss. Kerkhemel, bl. 260-262; van Abkoude en Arrenberg, Naamreg. van Nederd. Boeken; Schotel, Kerkel. Dord., D. II, bl. 356.