Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Arnold Boot]

BOOT (Arnold) of Arnoldus Bootius, een broeder van den voorgaande, geboren te Gorinchem in 1606, studeerde met zeer veel vlijt, en legde zich inzonderheid toe op de grondige kennis van de geleerde talen; vervolgens beoefende hij de Geneeskunst, en werd Doctor in die wetenschap; dan zulks belette niet dat hij ook voortging om zich met allen ijver in de grondige kennis der talen en oordeelkundige opheldering der gewijde Schriften te oefenen. In 1630 stak hij naar Engeland over, beoefende de Geneeskunde eenigen tijd te Londen, en werd Lijfarts van den Graaf van Leicester, Onderkoning van Ierland, en tevens Lands- en Leger-Doctor van dat Rijk. Deze bedieningen noodzaakten hem om zijn vast verblijf te Dublin te vestigen, alwaar hij huwde met Margriet Dongan, bij wie hij eene dochter verwekte, Maria Anna Boot, welke huwde met Marcus Beijerman, Predikant te Wognum. De noodlottige beroerten en oorlogen, die Ierland later zoo deerlijk teisterden, noodzaakten hem in 1644 dat Rijk te verlaten. Hij begaf zich naar Parijs, alwaar hij de beoefening der Geneeskunde staakte, om zooveel te ongestoorder zijne Letterkundige werkzaamheden waar te nemen; hij stierf er in 1653, na de volgende werken door den druk te hebben gemeen gemaakt:

Franc. Taylor et Arn. Bootii, Examen Praefationis Joan. Marini in Bibliâ Graecâ, de textus Hebraici corruptione, et Graeci auctoritate. Lugd. Bat. 1636. 12^o.

Animadversiones Sacrae ad textum Hebraicum Veteris Testamenti. Lond. 1644. 4^o.

Epistola de textus Hebraici Veteris Testamenti certitudine et authentiâ, contra Ludov. Cappelli criticam. Pars. 1650. 4^o.

Vindiciae seu Apodixis apologetica pro Hebraicâ Veritate, contra Joh. Morinum, et Lud. Cappellum. Paris 1653. 4^o.

Observatioes Medicae de Affectibus (a veteribus) omissis; videlicet de Abscessii hypocraneo, de Vomicâ hypocraneâ, de Vomicâ cerebri, de Suturarum discessione, de capitis distortione, de Epilepsiâ processivâ, de oris Haemorrhagiâ periodicâ, de Linguae ardore et siccitate extra febres, de Lippitudine mucaginosâ, de Labrosulsio seu Cheilocase, de Sterni dolore, de Tabe pectoreâ. Lond. 1649, herdrukt te Helmstad in 1664 in 4^o, met eene Voorrede van Hendrik Meiboom.

Nog heeft hij zijn broeder Gerard geholpen, in de zamenstelling van diens Philosophia Naturalis reformata.

Ook van hem vindt men Latijnsche en Nederduitsche Lofdichten op het gedachte werk van Bor, welke die zijns broeders overtreffen.

Zijne zinspreuk was Cum Deo et cum decoro. (Met God en met het welvoegelijke).

Zie Balen, Beschr. van Dordrecht, bl. 1002; van Leenwen, Batt. Ill., bl. 878; van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb.; Luïscius, Algem. Hist. Woordenb.; Kok, Vaderl. Woordenb., D. VII. bl. 741; de Chalmot, Biogr. Woordenb.; Biogr. Nation.; Biogr. Univers.; Biogr. Woordenb. der Nederd. Dicht. ten verv. op Witsen Geysbeek; Algem. Konsten Letterb. voor 1847, D. I. bl. 340.