[Biltius]
BILTIUS, een Hollandsch schilder, die omstreeks het midden der zeventiende eeuw bloeide, schilderde dood wild en andere onderwerpen, tot het stilleven behoorende, en tot de jagt betrekking hebbende, al hetwelk hij op eenen witten grond zoo natuurlijk voorstelde, dat men die voorwerpen zelven meende te zien.
Zie Immerzeel, Levens en Werken der Kunsts.