Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Cornelis de Beveren]

BEVEREN (Cornelis de), Heer van Strevelshoek, West-IJsselmonde en de Lindt, de zoon van Willem de Beveren en Emerentia van den Eynde, werd geboren te Dordrecht in het jaar 1591. Na het onderwijs van Gerardus Johannes Vossius op de Latijnsche school zijner geboortestad genoten, de Leidsche en andere Hoogescholen bezocht, Frankrijk, Duitschland en Zwitserland doorkruist, en te Orleans de Doctorale waardigheid verkregen te hebben, zette hij zich te Dordrecht neder en volgde zijnen vader als Rentmeester-Generaal van Zuid-Holland op. Tien malen werd hij tot Burgemeester in zijne vaderstad verkozen, en bekleedde achtereenvolgende met uitstekenden lof vele gewigtige ambten in den Staat. In 1631 werd hij als buitengewoon Afgezant naar Denemarken en Noorwegen en bij de stad Hamburg gezonden, en in het voorjaar van 1636 naar Engeland, om met Koning Karel I een nieuw verbond te sluiten, en over de haringvisscherij waar twist over ontstaan was, te handelen, doch deze bezending liep vruchteloos af. Ook is hij meermalen gecommitteerde Raad geweest van de Staten van Holland, en Lid der vergadering van hun Hoog Mogenden. In 1635 werd hij door Lodewijk den XIII, Koning van Frankrijk, tot Ridder van St. Michiel verheven, en aan hem brieven van adeldom verleend, waarom hij in zijn wapen voegde een carton van azuur, met eene lelie van goud. Na den dood van Willem II werd hij met Hieronymus van Beverningk naar Utrecht afgezonden, om wegens Holland dat gewest uit te noodigen, tot het bijwonen der plegtige vergadering van het jaar 1651, welke sedert onder den naam van de Groote vergadering in 's lands geschiedboeken bekend staat. De Koning van Engeland, Karel II,

wien bij in 1660, te Breda met zijne herstelling op den voorvaderlijken troon, in naam der Staten geluk wenschte, en eenige dagen later aan den Moerdijk, met den Heer van Beverweert plegtig ontving, schonk hem eene gouden keten.

Dordrecht schatte hem hoog, raadpleegde hem bij de gewigtigste aangelegenheden, en nam zelden een belangrijk besluit, tenzij het zijne goedkeuring wegdroeg. Nooit heeft welligt die stad een Regent aan het hoofd gehad, die meer algemeen bemind was, en zulks meer verdiende dan de Beveren. Onafgebroken waakte hij voor haren bloei en welvaart, kloekmoedig stond hij haren belangen voor, geen opoffering viel hem te zwaar wanneer zij die eischte.

Tot de grootste Staatslieden van zijnen tijd stond hij in naauwe betrekking en met eenigen hunner onderhield hij gemeenzame briefwisseling. Hij was het sieraad der aanzienlijke kringen, en de vriend van het volk, een voorstander van regt en billijkheid, een handhaver der voorregten van stad en burgerij, en vooral een opregt Christen. Van 1644-1663 was hij Curator der Leidsche Hoogeschool en wordt geroemd als een groot Regtsgeleerde, een goed Dichter, zoowel in het Latijn en Fransch als in het Nederduitsch, een geschiedkundige en een naauwkeurig onderzoeker van de oudheden van Dordrecht en Zuid-Holland, waaromtrent hij vele aanteekeningen had bijeengebragt, welke echter nimmer gedrukt zijn.

Hij overleed den 17 Julij 1663 en was gehuwd met Christina Pijl, bij wie hij elf kinderen, namelijk 5 zonen en 6 dochters, heeft verwekt. Zijne zonen waren: Willem de Beveren en Johan de Beveren, die beide volgen; Cornelis de Beveren, Raad en Generaal-Muntmeester der Vereenigde Nederlanden, Karel de Beveren, geboren in 1636, die in 1653 in een gevecht met de Engelschen op het schip van Kapitein Bankert vechtenderhand werd dood geschoten, en Pieter de Beveren jong overleden.

Zie Aitzema, Saken van Staet en Oorlog, D. I. bl. 1145-1168, D. II. bl. 307-310; Balen, Beschr. van Dordr., bl. 222, 965 en 966; van Leeuwen, Bat. Illustr., bl. 868 en 869; van Loon, Nederl. Historip., D. II. bl. 233; van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb.; Luïscius, Algem. Hist. Woordenb.; Wagenaar, Vaderl. Hist., D. XI. bl. 260, D. XII. bl. 130; Chalmot, Biogr. Woordenb.; Scheltema, Staatk. Nederl.; van Kampen, Geschied. der Nederl. Letteren en Wetens., D. III. bl. 95; Siegenbeek, Geschied. der Leidsche Hooges., D. II., T en B bl. 14 en 15; Aanhangsel op Witsen Geysbeek, Woordenb. der Dichters; en vooral Schotel, Geschied- Letter- en Oudheidk. Uitsp., bl. 63-68 en Smits en Schotel, Beschr. van Dordr., D. I. bl. LVII-LIX.