[Petrus de Bert of Petrus Bertius]
BERT (Petrus de) of BERTIUS (Petrus), woonde in het midden der zestiende eeuw te Beveren in Vlaanderen, in welk gewest hij ook geboren was. De Roomsche godsdienst, bij de invoering der Hervorming aldaar, verzaakt hebbende, nam hij met vrouw en kind de wijk naar Engeland, ten einde vervolgingen te ontgaan. Sedert 1573 was hij Predikant te Rotterdam, terwijl hij hier stond zocht hij in 1578 Hubrecht Duifhuis, die zich destijds aldaar bevond en reeds het R.K. geloof verlaten had, over te halen om te Rotterdam Predikant te worden. Daarna werd de Bert Predikant te Duinkerken, van waar hij, na de overgave dier plaats aan Parma, den 16den Julij 1582, zich, met zijnen zoon, naar Middelburg begaf; kort daarop vertrok hij naar Goes, waar hij vermoedelijk, vóór dat aldaar een Rector der Latijnsche school was aangesteld, het onderwijs in de geleerde talen heeft op zich genomen. In 1591 werd hij beroepen tot Predikant te Wolfaartsdijk, en in 1594 te Heinkenszand. Men beriep hem te Kapelle, doch de klassis sloeg dit af den 2den October 1595. Hij verscheen als Predikant van Heinkenszand, wegens de Classis van Zuid-Reveland, in 1597 op de Sijnode van Goes.
De tijd van zijn overlijden is niet bekend. Hij schijnt ook de Latijnsche dichtkunst beoefend te hebben, blijkens zijne Elegia in Sermonis Catecheticos. Phil. Lansbergii.
Zie Bor, Nederl. Oorl., B. XXI. bl. 831 (207); Te Water, Korte Verh. der Reform. van Zeel., bl. 289, 297, 298 en 306; van Harderwijk, Naaml. en Levensb. der Pred. te Rotterd., bl. 13 en 14.