[J.E. Alberti]
ALBERTI (J.E.), een schilder, geboren te Maastricht, waar zijn vader, een Italiaan, advokaat was, woonde in zijne jongelingsjaren te Amsterdam, beoefende de kunst aldaar als leerling, en behaalde, in 1805 en 1806, den gouden eerepenning bij de Maatschappij Felix Meritis. Onder de regering van Koning Lodewijk Napoleon vertrok Alberti als leerling naar Parijs en Rome, en zond als proeven zijner vorderingen, naar de Amsterdamsche tentoonstelling van 1810 drie schilderijen, zijnde een Ecce Homo, naar Guido Reni, Cleopatra, door Proculeus weerhouden wordende zich te doorsteken en een doode Christus in den schoot van Maria, naar Anthonie van Dijck. Hij bezocht te Rome gezet de Akademie en was voorbeeldeloos naarstig; daar hij zich echter niet tot een enkel kunstvak kon bepalen, maar nu het eene dan het andere beoefende, belemmerde hem dit zeer in zijne vorderingen. Van Rome keerde hij naar Parijs terug, waar hij sedert weinige jaren moet overleden zijn.