Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 1

[Albertus Alberthoma]

ALBERTHOMA (Albertus), geboren te Groningen den 25 December 1687, was een neef van den voorgaande, zijnde een zoon van diens broeder Petrus Alberthoma, die van 1678-1711 Predikant te Groningen was. Nadat onze Albertus zich aan de hoogescholen te Groningen en te Leyden tot het predikambt had bekwaam gemaakt, en daarvan reeds in 1711 het bewijs afgelegd, werd hij eerst in 1713 Predikant te Midwolde-en-de-Leek, van waar hij in 1728 naar Emden werd verplaatst; hier vijf jaren geleeraard hebbende, werd hij te Leeuwarden beroepen, waar hij slechts vier jaren in de dienst des Heeren werkzaam was, doordien de gemeente van zijne vaderstad hem in 1737 tot haren Predikant verlangde. Hij overleed aldaar den 11 Mei 1758, betreurd door allen die

wijsheid, geleerdheid, waarheidsliefde en ongeveinsde godsvrucht op hare regte waarde wisten te schatten.

Met zijne echtgenoote, Adelgonda Ilberi, beoesende hij gemeenschappelijk de dichtkunst, maar hunne verzen zijn meer stichtelijk dan dichterlijk. In proza is van hem in het licht verschenen:

Uitbreiding van de Leere der Waarheit, waarvan de tweede druk in 1765 te Groningen, in 8^o, het licht zag.

Zie Chalmot, Biogr. Woordenb.; Brucherus, Gedenkb. van Stad en Lande, bl. 16, 17 en 189; Algem. Woordenb. der zamenleving.