Passi, Paesch, en Pinxter gezangen

Liedeken van onze Lieve Vrouw van Runkx-putten.

Stemme: Coridon komt hier wat praten.

O Moeder Maagt, ziet na beneden
Dees groote Schaar,
Op-off'ren Wierook der Gebeden,
Op 't groen Altaar:
Laat dog geen vonkjes van boven gebreken,
Op dat alhier,
Ons Offerhanden wert ontsteken
Van 't Hemels vier.

O zoete Capel! daar geen geschemer

Nog duyster is,
En daar de blaauw-gestarde hemel
't Gewulfsel is;
Kruyden en bloemen, blaatjes en ciertjes
Zijn sterke stof,
Ia zelfs musijken de vliegende Diertjes
U waardig lof.

Geeft dat mijn zugjens u genaken,

Eer ik vertrek;

[p. 59]

 

Laat dese traantjens kenbaar maken

 

Mijn ziels gebrek:

 

Gy weet wat haar van nood' zal wesen

 

Om 't eenemaal,

 

Naar lijf en ziel te zijn genesen

 

Van alle quaal.

 

Aenmerkt ook wel het droevig lijden

 

Van al de geen,

 

Die ik hier zie aan alle zijden,

 

Met zwakke leen,

 

Quelling van pijn, van binnen en buyten,

 

Al om beset:

 

Wilt dog uw ooren niet toesluyten

 

Voor haar Gebed.

 

Op dat wanneer zy zijn genesen,

 

Tot wederloon,

 

Dees weldaat mogen dankbaar wesen

 

Aan uwen Zoon:

 

Hun lijf en ziel, en gantsche leden,

 

Zoo veel te meer

 

In zijn gestage dienst besteden,

 

Tot uwer eer.

 

Verkrijgt ô Maagt! door 't groot vermogen

 

By onsen Heer,

 

Zijn Godheyt niet te willen gedogen

 

Dat immermeer.

 

Dees zoete plaats in ons gedagten

 

Verduyster wort,

 

Daar menig ziel zijn droeve klagten

 

U nederstort.