Eibergsche sang-lust

Lof-sang na de Maal-tijt.

Op de wijse: Singen wir ausz hertzen grund.

⁺Groote Godt, wy loven u,
Dat gy tot versading nu
Ons al weder hebt gevoedt.
Hoe komt doch all' overvloet

Ons soo toe van ieder kant,

⁺ Uit het water en van 't lant,

Door uw noit-gesloten handt!

2.
⁺D'eerstelingen van ons' hert,
Dat u gansch gegeven wert,
⁺Brengen wy, en buigen, Heer,
Voor uw vriendlijk aansigt neer.

Vroolijk zijn wy van gemoet

Over al het groote goet,

Dat gy ons en d'onse doet.

3.
Ia, op dat wy zijn verheugt,
⁺Vult gy ons met spijs en vreugt.
't Sou dan zijn een schendig feit,
⁺Soo gy niet met vroolijkheit

Wierdt gedient om dese reen.

+ Deut.8:10.

+ Psalm 8:18, 9.

+ Spr.23:26.

+ Deu.6:10, 11.

+ Handl.14:17.

+ Deut.28:47.

[p. 22]

 

⁺Ei, soo weest dan nu te vreen

 

Met ons' dankbaar hert alleen.

 

4.

 

⁺'t Dankbaar hert op-off'ren wy:

 

Geef genade, dat het zy

 

Oprecht dankbaar als 't behoort,

 

Na den regel van uw woort.

 

⁺ Soo blijft uw goedgunstigheit,

 

Over lijf en ziele beid',

 

Onder ons wijdt uitgebreidt.

+ Ps.119:108.

+ Psal.50:14.

+ Psalm 36:8.