| |
| |
| |
Oranjes huis Blyft vast gegrond, Dat wenscht myn pen, myn hart, myn mond.
Op de wyse: Van den Spaanschen ruiter
Roemwaardig Nassauws bloed,
Mikt met vergiste schigten,
Ik wil op Broerschen toon,
Voor u speeld nu myn Fluit,
Voor u myn Rym uitbringen,
Leef lang, gy Neerlands Vorst,
Leef lang, die Neerland Torst,
Leef lang, tot Neerlands luister,
Leef lang in Neerlands raad,
Leef lang, breek Neerlands kluister,
Lees lang trouw Neerlands Zaad.
| |
| |
Heerscht als een Salomon,
Heerscht als eenen Hiskia,
Heerscht als een David wel,
Heerscht als eenen Josia,
Door u stuit oproers loop,
's Lands luister is uw' Kroon,
's Lands luister past uw Troon,
's Lands luister u by blyve,
's Lands luister aan u praald,
's Lands luister boven dryve,
's Lands luister van u straald.
Uw' Lof die word vergroot,
Uw' Lof blyf na uw' dood,
Uw' Lof moet altyd groeijen,
Uw' Lof wascht meer en meer,
Uw' Lof zal lustig bloeijen,
Uw' Lof kom van den Heer.
Myn pen vind dus ook stof,
Myn wil wensch Hem voorspoed,
Myn afkeer is van Spanje,
Myn hart vol Priuse-bloed.
| |
| |
Eer moet verteeren d'Maan,
Eer moet de hemel smelten,
Geen bloem is zoo vol geur,
Geen roos is zoo szaan in koleur,
Geen goud zoo groot in waarde,
Geen kruid zoo goed op 't veld,
Geen Vorst zoo vroom op aarde,
Dies wil ik tot een slot,
Myn hart was dat bekwaam,
Om boven 't aards gewemel,
Te bidden in Christus naam.
Die was, zult zyn, en zyt,
Ag wilt myn smeeken hooren!
Door u voor lang verkooren,
| |
| |
Gy weet Grootmagtig Heer,
Hoe Hy getrapt word neer,
Veragt, beschimpt, vertreeden
Door hun die zonder reden
Heer gy kend zyn ontschuld!
Om 't moedig te verdragen:
Op dat Hy door dien smaad,
Niet wankel in zyn staat.
Op dat Hy 's Lands belangen,
O Heer bestuur zyn gangen,
Tot heil van 't Kerkgebouw.
Met dwalingen moet stryden;
Hun zwadder snood uitspreiden?
Dat Kerk en Land bevlekt.
Door Kerke en 's Lands luister;
Schenk Hem door Uwe hand,
Dat Hy verbreek de kluister
| |
| |
Door dwaling wierd vertreeden,
Gy hoorde toen zyn beden,
De dwaling wierd gedoemd;
Toen moest de Satan zwigten,
De Leer wierd rein en frisch.
Geef Heer dat Willem ook,
Wegblaasd de dwalingsrook:
Dat de regte Leer bloeijen,
De Vree en Godsvrugt groeijen,
En waarheid hou zyn stand.
Door uwe gunst toebringen,
Delg uit ons' zond'en schuld,
Vergeef die aan ons allen,
Dan is ons wensch vervuld.
|
|