De oranje nagtegaal

[p. 3]

De ontdekte gronden, waar op dat Nederlands verdeeldheden In onze dagen heimelyk en openbaar worden gebouwd

Op de Wyze: Waar blyft myn Herder.

1.

Niet zonder reden
Staat ieder als versteld,
Dat Dorp en Steden
Door oproer zyn gekweld,
Ja zelf het gantsche land,
Is door Tweedragt in brand;
De Twist is nu aan ’t woeden,
Het schynt dat ieder een
Tweedragt wil voeden.

2.

In vroeger dagen
Heerschte de zoete vree,
Nu moet men klagen
Dat Muitzugt is in stee:
De Twisten groot en veel,
Wat baren die krakkeel;
Ja zelfs by veel bloedvrinden,
Kan men in deeze tyd,
Geen Eendragt vinden.

[p. 4]

 

3.

 

Waar mag het scheelen,

 

Dat Twist en Tweedragt brand?

 

Waar door by veelen,

 

De Vrede is van kant:

 

Waar legt de regte grond,

 

Daar Tweedragt uit ontstond?

 

Dien Boom vol bitt’re vrugten,

 

Daar veel van word geplukt;

 

Dat ’t Land doet zugten.

 

4.

 

Zijn d’eerste gronden

 

Niet door Armyn gelegt?

 

Hy heeft geschonden

 

Gods Wet en Kerkeregt:

 

Zyn volgers dwaas, vol roem,

 

Zyn te Dordregt gedoemd,

 

Door regte Godsgezanten,

 

Op Maurits Raad vergaard

 

Uit veele Landen.

 

5.

 

Armyns gedagten,

 

Kleven nog meenig aan,

 

Der Nageslagten

 

Ag was ’t met hem vergaan!

 

Maar ziet! wat droeve tyd!

 

Zyn gift word nog verspreid:

 

Dien Bazilisk, dien Adder,

 

Spuwt nog door helsche drift,

 

Fenynig zwadder.

[p. 5]

 

6.

 

Oranjes Helden,

 

Den eenen na den aer,

 

Zig stadig stelden,

 

Tegen die Ketterschaar,

 

Maurits godvrugtigheen,

 

Zyn opvolgers betreen;

 

Inzonderheid op heden,

 

Ziet men Willem de Vyfd’

 

Maurits natreeden.

 

7.

 

Hier is ’t gevonden,

 

Het snood Armyns gebroed,

 

Zoekt helsche vonden,

 

Vol alsem, Gal en Roet,

 

De Duivel als hun Hoofd,

 

(By hen gestaag geloofd.)

 

Bestuurd al hunne daden;

 

Niets is hun meerder waard,

 

Als ’s Satans Raden.

 

8.

 

Vloeken en Schelden,

 

Lasteren opstinaat,

 

Valschheid vermelden,

 

Verwenschen boos en kwaad,

 

Blazende moord en brand

 

Door ’t gantsche Nederland,

 

Den onderdaan opstooken

 

Tegen zyn Overheid,

 

Als helsche Spooken.

[p. 6]

 

9.

 

Trouwe Regenten

 

verdoemen in de Hel;

 

Dat agt men maar voor spel,

 

Godloosheid op den troon,

 

Veragten Gods geboôn,

 

De Godsvrugt gantsch verbannen,

 

Vrygeestery in plaats,

 

De Kroon doen spannen.

 

10.

 

Vervloekte bonden

 

Door Satans List gesmeed,

 

Gelegt tot gronden,

 

Daar op is men gereed,

 

Te bouwen ’t gantsch bestuur,

 

Des Lands door oproers vuur,

 

In de Hel aangestooken,

 

Dat stad en Dorp en Vlek,

 

Door Twist doet rooken.

 

11.

 

Al deeze zaken,

 

Bewerkt ’t Armyns gespuis,

 

Om zoo te raken,

 

Voor aan op het Raadhuis,

 

De Prins zou dan van kant,

 

Zyn Ega uit het Land,

 

Zyn Spruiten na Westfalen,

 

Of bleven die in ’t Land,

 

Van hun doen dwalen.

[p. 7]

 

12.

 

Dan was ’t gewonnen;

 

Dan was het Land weer vry;

 

Dan had men bronnen,

 

Waar uit men schepte bly,

 

Des Satans Zwymelwyn,

 

Gemengd met helsch Fenyn,

 

Door ’s afgronds Draak gespoogen;

 

Daar meenig nu te veel

 

Aan heeft gezoogen.

 

13.

 

Laat hun vry roemen,

 

Dat zy na vryheid staan,

 

Den Prins verdoemen,

 

Dat Hy te grond mag gaan,

 

Dien Achitofels raad,

 

Komt Hem nu niets te baat,

 

De Prins zal Triomfeeren,

 

Spyt al des Duivels zaad

 

Die ’t willen keeren.