|
| |
| |
| |
[Patiency is goet kruyt]
Na de Wijse: Fortuyn eylaes bedroeft, &c.
Men spreeckter dickwils van,
't Heeft wel een goet gheluyt,
Nochtans stelt men het hoogh,
En 't is veel in de mondt,
Toont oock seer wel in 't oogh,
Maer weynigh in de grondt.
Men prijst patiency seer,
Lijdtsaemheyt en ootmoet,
Men achtet oock voor eer,
Maer weynigh die het doet,
Nochtans soo houd ick het
Voor een leer en ghebodt,
't Wast oock niet op mijn bet,
Maer 't komt alleen van Godt.
Iacob spreeckt t'onser leer,
Soo yemandt ghebreck heeft,
Die begheert van den Heer,
Die 't alle menschen gheeft,
Hebt doch wat lijdtsaemheyt,
Godt helpt seer gheringh.
| |
| |
Soo men hier maer op let,
En vast op Godt vertrout,
Patientigh in 't ghebedt,
Die hem patientigh stelt,
Een groot of stercken Helt,
Over 't ghemoedt bevindt,
Siet Iobs verduldigheydt,
Voor Godt die 't al versiet,
Christus seydt leert van my
Hoort wat patiency leert,
Dat de menschen doen boet
't Is oock 's Vaders begheer,
| |
| |
Dat sijn Kinders in vree,
Tot kennis van sijn leer,
Saligh zijn die sachtmoedigh
Ghelijck als Abel goedigh,
Christus 't onschuldigh Lam,
En moeder Godt vertrouden,
Tot in den doodt bereydt,
Dat men het quaet verdraeght,
Voor Godt om der consciency,
Met onrecht lijdt en klaeght,
Hy gheeft uytkomst, och! ja,
Dickwils eer dat men 't meent.
Die vast op hem vertrout,
Lijdtsamelijck doen boet,
Na eysch stellen in sangh,
| |
| |
Mijn verstandt is te slecht,
En 't Liedt viel oock te langh.
Prince, mijn Godt en Heer,
Gheeft my door u goetheyt,
V gheest doch in my sent,
V doch niet vab my wendt,
Bid ick in Christus naem.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij