| |
[Fortuyn is als de windt]
Nae de Wijse: Fortuyn eylaes bedroeft.
De menschen seer verblindt,
Zijn ghelijcken het weer,
En als de windt die waeyt,
Ghelijck den weerhaen draeyt,
Wel neerstelijck door sie,
En 't schijnt vry wat in 't oogh,
Dan komt de doodt op 't lest,
En smijt de boom om hoogh.
'k Sie met verwonderingh,
| |
| |
Hoe 't in de werelt gaet,
Dat een mensch sonderlingh,
Altijdt nae meerder staet,
'k Hoord wat Salomon seyt,
En antwoort in 't besluyt,
Wy zijn hier naeckt en bloot
Wy moeten kleyn en groot,
Met droefheyt naect weer heen,
Dit leert d'ervarentheyt,
Dat niemandt daer van leeft,
Dat hy te veel hier heeft.
Want een vernoeght ghemoedt,
Dan al het werelts goedt,
Wat baet dan gierigheydt?
Want die rijck willen zijn,
Hebben hier veel aenstoot,
Want gierigheyt goet rondt,
Daer door gheschiedt veel sond,
En 't baert d'eeuwighe doodt.
Ioannes seydt seer klaer,
| |
| |
Noch die dinghen voorwaer,
Die men voor ooghen siet,
Met al haer heerlijckheydt,
Godts woordt sal blijven staen,
Soeckt eerst met neerstigheyt
Het Rijcke Godts voor al,
V noodtdruft volghen sal,
Godts beloften staen vast,
Soo men daer op vertrout,
Wel dien die daer op past,
Prince, dit eerst en lest,
Ghy weet op 't alder-best,
Stelt het niet op mijn proef,
Want ick ben swack, o! Godt,
Gheeft my dat ick behoef,
I.H. Pos.
|
|