Mijne porte-feuille

[p. 44]

Mijn poes.

wijze: Dem schönsten der triebe. of: Wat zal ik beginnen? Twee meisjes voor één, enz.

Ach, dood is mijn poesje,

Zoo dood als een pier,

En zou ik niet schreijen,

Al is 't om een dier!

Hoe teêr ik haar lief had,

Verstond zij niet half,

Wie brengt haar, mij weder,

Hij trekt een sest 'half.

Ach! gister nog, was zij,

Tot alles zoo klaar,

En nuttigde een muisje,

Met huid en met haar,

En stal zoo behendig,

Het vleesch van mijn bord,

Doch 'k heb er haar immers,

Geen zier om beknord,

[p. 45]

 

En nu, - zoo als 't laastmaal,

 

Mijn mops is gegaan,

 

Ach! ze is overleden,

 

Haar rol is gedaan.

 

Ik wil haar beschreijen,

 

Dat goedige dier!

 

Ach! dood is ons Poesje,

 

Zoo dood als een pier!