Mijne porte-feuille

[p. 23]

Vergenoegdheid.

wijze: Wilhelmus van Nassouwen.

Zie zoo, ik ben te vreden,

Mijn taak is afgedaan,

't Is vroeg, en ik kan heden,

Nog naar mijn kransje gaan;

Dáár is het goed te wezen,

Dáár smaak ik blijde rust,

Wij kouten of wij lezen,

Al naar het ons gelust.

Wij dammen, of wij schaken,

Of halen 't kaartspel uit,

Wij zingen en vermaken,

Ons met fiool of fluit;

Die, na des daags te zwoegen,

Het zoo heeft naar zijn zin,

Wel leeft hij vol genoegen,

Hij heeft den Hemel in.

[p. 24]

 

Maar die zijn werk laat steeken,

 

Voor uitgaan en pleizier,

 

Dit heb ik vaak bekeken,

 

Wordt arm gelijk een mier,

 

Laat d'arbeid hem verdrieten,

 

Zijn rust schaft geen vermaak,

 

Men kan slechts rust genieten,

 

Na wel volbragte taak.