Gheestelycken waeckenden staf der Jodsche Schaep-Herders

[p. 42]

[p. 43]

[p. 44]

X. De volheyt des tijdts ghekomen zijnde, heeft Godt sijnen eenighen Sone in dese werelt af-ghesonden.

Stemme: Hoe wel soo moet hem lusten. Oock op de wijse: Lest gingh ick my vermaecken; Ofte op de Grand Bal.
Vbi venit plenitudo temporis misit Deus Filium suum. Ad Galat. 4. cap.

1.

DEn tijdt ghestelt liep t'enden,
Dat Godt ons soude senden
Sijn ongheschapen Soon;
Den welcken het gheslachte
Van Isra-el verwachte
Te sien in Davids throon.

2.

Met Ioseph liet hy paeren

Een Maghet jongh van jaeren,
Op dat sy baeren mocht
(Door 's Heylighs Gheest ingheven)
Den Schepper van het leven,
Soo langhen tijdt versocht.

3.

Mariam, sijn beminde,

Vondt Ioseph vol van Kinde,
En hy en wiste niet,
Hoe in sijn liefste Vrauwe
(Die hem was soo ghetrauwe)
Die saecke was gheschiet.

4.

Hy docht, ick sal haer laeten,

Waer op stracx Gods Legaeten,
Weest Ioseph niet bevreest:

[p. 45]

 

Want datter is gheboren,

 

In u Lief wt-verkoren,

 

Is van den Heyl'ghen Gheest.

 

5.

 

Een Sone sal sy baeren,

 

Die ghy (naer ons verklaeren)

 

Heer Iesus naemen sult:

 

Dat Lamke sonder vlecken,

 

Sal 'sijne waerder trecken

 

Der menschen swaere schult.

 

6.

 

Hoe moest sich verblijden

 

Sint Ioseph, in die tijden,

 

Doen hy sijn Schepper sagh

 

Wt de verholentheden

 

Van sijn soet Lief als heden

 

Ghekomen voor den dagh.

 

7.

 

Lof Vader der ghenaden,

 

Die sendt, om ons t'ontladen,

 

Dat Woordt ghebenedijdt.

 

Lof Iesu Davids Soone,

 

Die van een Maghet schoone

 

Voor ons gheboren zijt.