Het nieuw Amsterdams minne-beekje
(na 1679)–Anoniem Het Nieuw-Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOf het thee geselschap der Haaghse jufferen
[pagina 51]
| |
Stem: Lestmael twee Gelieven.
DOchters, Jonckgesellen,
Staet wat by malkaer,
Ick sal u vertellen,
Eenen poets seer raer,
Hoe dat een Sinjoortje,
Gaf en kreeg ’t Jawoortje,
Aen een dochter t’Amsterdam,
Maer hy schuert sijn poortje,
Doen den Troudagh quam.
’t Jawoort was ghegeven,
Bruytje in de Schuyt,
En noch daer beneven,
Drie Geboden uyt,
Waren al verkondigh,
Van de stoel volmondig,
Bruyt, en Bruygoms kleeren ree,
Yder wenst volmondigh
Aen haer peys en Vree.
Bruylofs maeltijt reede,
Was oock al bereyt,
Ja Bruyts Kroon oock meede,
Hingh op met bescheyt:
Glasen en Schenck-kannen,
Wijn, Bancket, en Hammen
Tam, en Wilt Gebraet al mee,
Ja tot Haene Kammen,
Was het aldaer ree.
Wel Toe-sleetjens dartigh,
Waren op den Dam,
Maer Bruygom lafhartigh
Niet omkijcken quam,
maer liet Bruytje weten,
Dat men hem uyt meten,
most tien duysent Kroone ree,
Eer hy wou discreten,
met haer Trouwe mee.
| |
[pagina 52]
| |
Bruytjes Ouders deftigh
Waren dapper quaet,
En sy spraken heftigh,
Steyl Oor, rechte Vraet,
Soeckt ghy Bruytjes deeltje,
Meer als Bruytjes Beeltje,
Soo een Swager dient ons niet
Zoeckt ghy soo een speeltje
Wegh van hier dan vliet.
Dit gerucht verspreyden
Rontom door de Stadt,
Veel Wijven die tijden
Hem achter sijn Gat,
Wilden hem verleeren,
Zijn min-eedigh Sweeren
maer hy sloop van achter uyt,
En gongh Haseleeren,
met een langen snuyt.
Banket, Pastey-Backer
Hielden lustigh aen,
By bruyts Ouders wacker,
Om haer Gelt t’ontfaen,
Maer bruyts Vrinden schrandigh
Zonden dees valjandigh
Met de Reeckeningh weer heen,
Na Bruygom behandigh,
Om haer Geltje reen.
Backer ende brouwer,
Spreecken bruygom aen,
Boutwijf en Vleyshouwer
Zijn oock niet voldaen,
Den Wijnkoper heden
Brenght sijn Reeck’ningh meden
Maer bruyt wilt betalen niet,
Dus komt yder treden,
Al naer Bruygom siet.
De Verciersters mede
Spreecken om haer Geldt,
Zoo dat bruygom hede,
Altijt wert ghequelt,
| |
[pagina 53]
| |
Noch komen aenblasen,
Die schenck-kannen, glasen,
Ter Bruyloft hebben geschickt
En eyschen als basen
Haer betalingh strick.
Huerders van Toe-sleejen
Wel dartigh ontrent,
Komen mee aen treejen,
En seggen ghy Vent,
Sa, ghy moet betalen
Of den droes magh halen,
Gy soeckt ’t Gelt, maer niet de bruyt,
Dockt dan sonder falen,
Aen ons hier Duym-kruyt.
Maer de Speelgenoden,
Waren seer ghestoort,
Doch haer dienst sy booden
Aen haer Juffers voort,
En gongen bekroonen,
Bruygom braef beloonen
Voor sijn onstantvaste min,
Dien hy sijn bruyt toonen
Gingh door Gelt-gewin.
Eenen Kroon sy vlechten,
Ghelijck dat behoort,
Doch van Stroo wel slechte
Stroo Bruygom was’t Woort.
Noch soo hongh daer binnen
Een beurs wilt versinnen,
Twee bockshoorens noch daer by,
Dat sijn bockigh minnen
Geeft te kennen vry.
Dese Kroon sy hangen
Voor dees bruygoms deur,
De Jonges aenvangen
Doen met groot gesteur,
Riepen, beurse Vrijer,
Jocker, bockigh vleyer:
Bruygom die van stroo gemaackt
Zijt, gaet Esel-ryer,
En het Vryen staeckt.
| |
[pagina 54]
| |
Oorlof Jonck Gesellen
Wie ghy wesen meught,
Komt de min u quellen:
Soeckt dan Eer en deught,
En set reyne Sinnen
Op uwe Vrindinnen,
Soo en wort ghy niet gekroont,
Maer dan wert u minnen,
Deughdelijck beloont.
|
|