Het nieuw Amsterdams minne-beekje


Een schoone Minne-klacht,
Stem: Ma cloris, &c. SChoon Cloris ach Lief die ick bemin, Ghy staet in mijnen sin, Ghy zijt mijn Af-goddin, Die ick Off’ren wil mijn Herte, Op den Autaer van u schoonicheyt, Ach schoon Lief aenschout mnijn smerte, Die voor u leyt, U wreetheyt wilt terten, Daer Liefden haer breyt. Ach aenschout mijn over groot verdriet, Dat my door u geschiet, Om dat ghy van mijn vliet, ‘k En ben beer of wreede beeste, Wel waerom vlucht ghy dan voor my, Want ick u min t’aldermeeste, En hoop daer by, Dat u Bruylofs feeste, my sal maecken bly. Schoonder zijn u kaeckens van gebloos Als die alderschoonste Roos, Die Venus dit vercoos, Ick hou my in dit verlangen, Van te genaken u soet aenschijn, Om een kusken te ontfangen, Voor mijne pijn, mijn hert dat is bange, Genesen sal zijn.
[pagina 55]
Ach Cloris het dienst aen u gevraeght, Waerom ghy my soo plaeght, Die aen mijn Ziel behaegt, Hebt ghy dan mijn doot gesworen, Dat ghy u ooghskens voor my sluyt, Ach Cloris stilt uwen tooren, En gramschap uyt, Want ick u verkooren Heb voor mijne Bruyt. Ach wel aen dan alderschoonste blom, Neemt my voor bruydegom, Of seght my eens waerom, Dat ghy wilt mijn Liefd’ verachten: Daer ick u ben soo seer getrou, Ach schoon Lief aenhoort mijn klachten, En helpt my nou, Laet my niet versmachten, En sterven van rou. EYNDE.