| |
| |
| |
| |
Den Minnende Visser, in sijn Lieftens Vijver.
Stem: ‘k Moet de liefde vervloecken.
Dat ghy mijn stoutigheyt vergeeft,
mijn hengel kom breyden In u vijver uyt:
Ach Juffer wilt dit lijden,
Voor yeder een ten besten niet,
En mijn Vijvers belangen,
Ick heb dick gaen Vissen,
Maer oock dick gaen Missen,
Nochtans heb ick in ’t Vissen sin,
| |
| |
Het Vissen sal ick wagen,
Soo moet u Aes haer smaken wel,
Al Vist gy noch soo Langen,
Daer leyt mijn dobber al aen en vlot,
Soet, maeckt geen geschal,
Kom, kom, ick moet hem kippen
Ghy hebt wat voor ’t vragen
Ha, ha, dat is een klouwert groot,
mijn dunckt ghy hebt vergeten,
Wel Juffertje schrandigh,
Hoe smaelt ghy soo schandigh,
Het is een Posje immers net
Haelt op, laet eens sien;
Dats mis, Juffrou, op nuwe,
’t Is waer ghy Vanght wisser
| |
| |
Doch ick ben geen Visser,
Ick doe dit maer voor tijt verdrijf
Zoo langh ick hier blijf:
Wilt vry oock uytscheyden,
Wel al met u gaen leyden,
Ick sal dan uyt scheyden,
Mach ick u t’Huys leyden,
Vergunt mijn dit, want siet ick gis
Dien ick soeck te Vangen,
Daer van ghy maeck menssie
Zoo heb ick dan gevat den sin
Doch Jonckmans die veynsen
Om soo Dochters gepeynsen,
Ick soeck u voorwaerlijck,
Zonder Geveynstheyt of bedroch,
Zoet Vrint al wat sachjens,
Jonckmans minne-klachjens,
Zoo veel Geloof verdienen niet
| |
| |
Dat ghy mijn Reden niet veracht
Mijn gunst verwinnen sult of niet,
Jonckman. Ey Lief eerst een Kus,
Ick hoop u dit sal strecken,
Het Vissen ende Min Die benne wel verscheyde
Nochtans in eenen Sin So zijn de Vissers beyde:
De eene Vist de Vis; Den ander vol van Minne
Die soekt een Maget wis Te Vissen en te winne.
Maer die alleenigh tragt Na Sober Vis te vangen
Die siet men dat haer Jagt Niet veel is van belangen
Maer Vissers die haer aes Hegten aen liefdes hengel
Daer swiert met geraes Die kleine Minne-bengel.
En Tuckelt, en Tokt So op een Maegt haer Sinne
Met Ernst, Boert’ en Jok Dat hy die weet te winne.
Wel Vissers Vist dan puyk, Maer wilt u niet vergisse,
En in een vremde Fuyk, En wilt voor al niet visse.
Vist daer gy Vissen meugt, Of wilt het visse staken
Vist gy om enkel vreugt Soo zijn verbrot u saken.
Het Oude Spreeck-woort setter by;
Een yder Vist op sijn gety.
|
|