Het nieuw Amsterdams minne-beekje
(na 1679)–Anoniem Het Nieuw-Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOf het thee geselschap der Haaghse jufferen
[pagina 39]
| |
Stem: Lestmael Vryde mijn een Karel.
VRinden hier is weer wat wonders
Nu onlanghs alhier geschiet,
Doch het is niet veel besonders
Nochtans is u nut dit Liedt,
Om Lichtvaerdigheyt te schouwen,
En de linckers loose praet,
Dat twee Meysjens in ’t benouwen,
Heeft gebracht, en desolaet.
Twee Monsieurs als Cavallieren,
Uytgestreecken Toet afet,
Spraecken lest aen met pleysieren
Twee Dochters seer schoon en net,
Doch haer Namen sal ick swijgen,
Want dat niemant niet en roert,
Oock mocht ick ondanck verkrijgen,
Schurrift kan niet lijden boert.
Na verscheyde Complimenten,
By dees Dochters afgeleyt,
Spraken dese Hoofse Venten,
Hoort een Woort in vrijigheyt,
Siet wy beyden doen te samen
En generen met Trafijck,
Op de Kust van Seurenamen,
Daer ons winst is manifijck.
Doch wy bennen van Intentie,
Om te nemen daer ons woon,
Maer souden eerst graegh pretentie,
Hebben op u Lien Persoon,
Wy soecken geen Rijcke Vrouwen,
Mits haer swackheyt is te groot,
Want Neptunis Baren souwen
Die licht brengen aen haer doot.
| |
[pagina 40]
| |
Oock mooght ghy ons wel vertrouwen
Sprack den een, mijn ouders waert
Hebben tot …… Gebrouwen
In het Yser van het paert,
Mijn Groot Vader dat oock dede
In de hoorentjes aldaer,
Hier mee was den een al reede,
En den ander oock by naer.
Doch die wou eerst Absolutie
Hebben van haer moeder noch,
En met dese Resolutie
Gong sy met haer Minnaer, doch
Moertje die begost te schreyen,
Dat sy missen sou haer Kint,
Even wel sy moest dat leyen,
Want sy wou doch aen de wint.
Dus gongh mortje Reetschap maken
Kost een Borst-rock A la moot,
En bestelde alle saeken
Dat tot Reysen was van noot,
Gaf haer Dochter oock noch mede
Twee kussens, een Stoel daer by,
Daer mee gongh dit Liefje treden
Met haer speelmeysjen op zy.
In den briel sy Arriveerden,
Kregen voort een goet Logys,
Strack de Waert sy Commandeerden,
Van alles de beste spijs,
Wijn met zuycker wiert geschoncken,
Dees sinjoors mildadelijck,
Haer Liefjes braef toe droncken
Doch het ley op vals pracktijck.
Savonts gongh men leggen slapen,
Gelijck Echte man en wijf,
Om wat lusjens daer te rapen,
Maer soodanigh Convertijf,
Sou de pap wel doen anbranden,
Door het broeyen op het Nest,
En vuyl Eyeren met schanden,
Doen voortbrengen op het lest.
| |
[pagina 41]
| |
Dit duerde soo ruym acht dagen,
Dat daer lustigh wiert gesmult,
En dees Sinjoors met behaghen,
Haer Liefjens de koovel vult,
Dan soo gong men weer eens trecken,
Aan het Lockaes van de min,
Om al soetjens te verwecken,
Zurrenamers na hun sin.
Dese Dochters noch daer neven,
mosten oock haer oude dracht,
Om haer Vrijers wil begeven,
En haer Hooft met meerder pracht,
Vercieren met Geyte Krullen,
Jemeny! hoe mooy is Poes,
maer och lieve soete sullen
Weet dat dit maer quaet uyt broets.
Gelijck als het is gebleecken,
Doen men na Scheeps boort sou gaen,
Sijn dees vrijers heen gestreecken,
Lieten daer haer vrijsters staen,
Die haer serviteurs verbeyden,
maer die komen noch niet weer,
Dus bleven sy in het lijden,
Voor het gelach dese keer.
Tabbert, mantel, Zye rocken,
most de waert houden tot pandt,
Die haer naeckt schier heeft getrocken,
Tot dat men geeft kontant,
Aen Gelt drie-en-sestigh gulden,
Want dat was daer al verteert,
Denckt of sy niet braef en smulden,
Doch sy sijn daer voor geleert.
Naeckt en bloot quamen sy beyden,
met de Kous ’t Huys op het Hooft,
En van schaemten sy doen schreyden,
Want sy waren gants berooft,
Segt waer blijven nu de Krullen,
Die den bock u heeft vereert,
Doch gy moogt nu peynsen sullen,
Surrenaems is ons geleert.
|
|