Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1928

[p. 96]

Levensbericht van Willem Jacob Lugard.
1871-1928.

Willem Jacob Lugard, die enkele jaren geleden benoemd werd tot lid van onze Maatschappij, werd 15 Juni 1871 te Deventer geboren, en overleed 16 Februari 1928 te 's Gravenhage.

Zooals het zoo dikwijls is gegaan, ging het hem ook; zijn vader was industriëel, hij werd het eveneens, hoewel zijn geest voorbestemd scheen zich in een andere richting te ontwikkelen.

Zelf heeft hij gezegd, dat hij zijn carrière was misgeloopen en dat, als hij zijn leven nog eens had kunnen overdoen, hij stellig het pad der journalistiek zou zijn opgegaan.

Toch zou hij op dit pad tal van teleurstellingen hebben moeten verdragen, omdat hij wel nooit een all-round journalist geworden zou kunnen zijn. De reportage, de verslaggeverij, het schrijven van een artikel over een geleerd, doch droog onderwerp, het bestudeeren van statistische cijfers, het excerpeeren van belangrijke stukken, het corrigeeren, zelfs van drukproeven van eigen werk, dat alles was niets voor hem.

Hij was een man van stemmingen en hierdoor vaak onbestemd, hij had zon noodig in leven en werken en onder deze zon kon hij weer zon geven aan anderen in zijn reisbrieven en artikelen. Als er voor hem geen zon was, was hij onrustig en onbestemd en vlotte het schrijven niet dan onder hoogen druk.

Reeds op jeugdigen leeftijd heeft hij in particuliere brieven en in onuitgegeven reisbeschrijvingen het bewijs geleverd, dat hij over een scherp waarnemingsvermogen, de gave van gezellig vertellen en een vlotte pen beschikte.

Raak kon hij personen en toestanden typeeren, waarvoor hij een vijfentwintigtal jaren geleden in de vergaderzaal van den Deventer gemeenteraad een dankbaar terrein vond. Zijn raadsoverzichten, welke hij als amateur-journalist schreef, werden, als amusante en goed-geschreven lectuur, zeer gewaardeerd.

Als schrijver kreeg hij pas naam, toen hij het in 1911 aandurfde de hoofdredactie van ‘De Kampioen’, het orgaan van den A.N.W.B., Toeristenbond voor Nederland, op zich te nemen.

[p. 97]

Als trouw en warmvoelend Bondsman, als bewonderaar van het toerisme, waarin hij een element van beschaving, ontwikkeling en verbroedering zag, als man, die overal zon wilde zien en wiens enthousiasme zijn geschriften zoo buitengewoon aantrekkelijk maakte, heeft hij zich kunnen laten gaan dáár, waar het betrof, op te komen voor alles wat direct of indirect verband hield met het toerisme.

Hij was een idealist en verstond het zoo goed zijn idealen in een vorm te gieten, dat ze niet alleen gelezen werden, maar anderen ook krachtig opwekten tot strijd voor de bereiking ervan.

In andere bladen schreef hij artikelen ter gelegenheid van Kerstmis, Oudejaar, voorjaar, winter, vacantie enz., waarbij er waren juweeltjes van stijl en inhoud, - artikelen, waarin men een schrijver ontdekte, die de stof beheerschte.

Was hij een man geweest, die aan zijn spontaniteit, zijn fijn gevoel en zijn kijk op de dingen het noodige geduld had gepaard, dan had men stellig van zijn hand ook groot werk mogen verwachten. De liefde en de gaven daartoe bezat hij, maar deze konden alleen bij voortdurenden zonneschijn rijpe vruchten geven.

P. Schinkel.