Gedichten(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 283] [p. 283] Aen de zelve achtbare, enz., Heeren. Mijn Heeren die de stadt tot vaders heeft gekregen, Die selfs den swarten nijt noyt laten sal verswegen; Die 't vry gevochten lant met haren kloecken moet Van Spaignen heeft verlost, geschoncken heeft den hoet. 't Is vier jaer nu geleên dat ick u Borgers qualen, En jammerlick beleg quam treurende verhalen; Nu kom ick wederom, maer laet de droefheyt staen, En toon hoe door Gods kracht den Spaignaert is vergaen. Ick hoop, soo 't u belieft, soo vele te genieten, Dat 't lesen van mijn dicht u niet en sal verdrieten. Is 't dat ick dat verkrijg; ik wil u dienen al Tot dat van 's levens bant de doot my vryen sal. Vorige Volgende