Logo DBNL
De wolf in 't schaepsvel (1963)

De wolf in 't schaepsvel

(1963)–Jakob Zeeus–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Op den Wolf in het schaepsvel, door den heere Jakob Zeeus.+

 
Schynheiligheit, uit 't diepst des afgronts voortgebracht,
 
Gy schrik en gruwel van het menschelyk geslacht,
 
'k Beschouwe, schoon van verre, u nimmer zonder yzen.3
 
Gy zyt dat wangedrocht, dat yder ten afgryzen
5
Brengt duizent monsters voor den dag aen Lernes meir.5
 
Wat had de zware pest, Eneas, die weleer6
 
Uw halfvolboude stadt bezuerde aen Kretes stranden;7
 
Wat had, o Jazon, 't vuer, het geen langs Kolchis landen8
 
Het kopervoetig dier zoo droef met vlam op vlam,
10
't Gewas verzengende, ten gloênden neuze uit quam,
 
Toch by de pest en 't vuer, waer mê dit spook der spoken
 
Eew uit eew in heeft al de weerelt aengestoken,12
 
Gesterkt door 't bygeloof, een monster, dat zich geen
 
Als dit gelyk heeft, en uit eene moeder, een'
15
Der Razernyen, ook ter eener dracht gesproten?15
 
Wat gruwlen schaemden zich die snoode vloekgenoten?16
 
Hun eerste werk was, na zy 's moeders helsche borst,17
 
Die steeds met adderspog gelescht had hunnen dorst,18
 
Verlieten, van den troon te schoppen 's menschen rede,
20
En weder zich daer op te dringen in haer' stede,20
 
En, om te wettigen 't onwettige gewelt,
 
Te huren in der yl een' outerboef om gelt,22
 
Die, om by het gemeen nu door te gaen voor heilger23
 
Dan anderen, en zyn bedriegeryen veilger
25
Te geven eenen glimp, nu uitgedost zo breet25
 
Met tabbert en met huive in 't statig offerkleet,26
 
Voor zulk een eerloos loon 't gemoet verkocht, schoffeerde27
 
Die zuivre, en haer beteeg by yder, die haer eerde,28
 
Met onmacht om den mensch te leiden naer om hoog
30
Naer zyn begin, naer Godt, ver uit het sterflyk oog.
 
Ja zelf des moeders melk, die eerst den zuigelingen31
 
Ter tepel uit zoo rein placht in den mont te springen,
 
Was al in 't kort van het vergif bedorven, waer
 
De stoute tong in dreef van dezen huichelaer.34
35
Na men in 't reedlyk dier doen zwygen had de rede,35
 
Dat deel, dat Godt het in het scheppen deelde mede,36
 
Was 't licht te vatten, hoe van tyt tot tyt 't gebou
 
Van Godtsdienst op dien voet voltrokken worden zou.38
 
Het hoogste wezen heeft men 't heilooste aengewreven.39
40
Men heeft het overspel en bloetschand nagegeven:
 
Als of het de oirzaek van het quaet waer' hier beneên.
 
Deed men geduriglyk niet zelfs geheele zeen42
 
Van beest ja menschenbloet met plechtige gebaren
 
Quansuis ten zynen zoene afstroomen van de altaren?44
45
Als of het noch zich zelf (wat grover onbescheit!)45
 
Vermaken kon in die vervloekte onmenschlykheit.
 
Zelf dorst men het, als of het zich had zat gedronken47
 
Uit eenen kelk, het door een Circe volgeschonken,48
 
Of als een Proteus, doen zich zelf herscheppen in49
50
Ajuin, ja 't grootst gedrocht naer 's onbeschaemtheits zin.
 
Wy zien de nevels in het einde wel verdwynen;
 
Wy zien ons van de zon der waerheit wel beschynen;
 
Wy zien, waer meenige eew heeft naer gerekhalst, klaer
 
Het evangelilicht staen op den kandelaer,
55
Nu den geloovigen zyn in de duerbre plassen55
 
Van Jezus martelbloet de zonden afgewaschen;
 
Maer komt niet evenwel 't zaet van schynheiligheit57
 
En bygeloof noch op? te ver heeft zich 't verspreidt.58
 
Die wolf versteekt zich noch in 't schaepsvel in de kerken,
60
En weet noch in dien schyn zyn' gruwlen uit te werken.60
 
Dit leed niet langer Zeeus, die leende strax de hant61
 
Om 't heiloos schrikdier slechs te hellepen van kant.62
 
Die brave dichter, die het hart der Zanggodinnen
 
Door 't zoet van zyne lier al overlang kon winnen,64
65
Bestaet een daet, waer zulk een arbeit is aen vast.
 
Hy onderneemt een werk dat eenen Herkles past.
 
Die dulle Cerberus moest zyne kracht gevoelen.67
 
Hy moest zyn' heeten moet aen deze Hydre koelen.68
 
Hy rukt de lamrenvacht, zoo rein zoo onbevlekt,
70
't Afschuwlyk monster van de huit af, en ontdekt70
 
Zyn wreede wolfsgestalte, en opent eindlyk de oogen
 
Van Christen, Heiden, Joot en Turk, te lang bedrogen.
 
Gy vaderlyke stroom, gy blanke Merk, hoe zult
 
Gy best afleggen naer den eisch dien diepen schult74
75
By uwen dichter, die zoo dartel uwe baren
 
Ten dans voert op 't geluit van zyne zuivre snaren?
 
Door hem noemt men uw' naem, zoo onbekent, zoo laeg
 
Voorheen, met eerbiet thans by Febus allen daeg.
 
Hoe zult ge in 't einde met een eerlyk loon van helden
80
Die eer, u door zyn lier geschonken, hem vergelden?
 
't Gaet wel. ik zie om stryt vast voor het hooft des mans81
 
Uw Nimfen vlechten een' gewyden lauwerkrans.

K. Boon van Engelant.


Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs