Borgerliicke Huyshouding(1628)–Lucas Zasy– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Vierde Handelingh. Tweede wtkomst. Roel. May. Vader des Huysghesins. Outste Sone. Middelste Sone. Vader. Gaet May besorght de Pot, en wilt de Tafel decken: Gaet voort, mijn dunckt ghy oock met my noch wel sout gecken. Gaet ghy oock henen Roel, en seght mijn Ionghsten Soon, Dat hy soo haest hy kan hem by ons hier verthoon. Tis wonder wat de Knechts en Meysens al te praten Hebben; oock waer sy sijn in huys ofte op de straten. Ziet Kinderen dewijl wy tsaem hier sijn by een, Zoo verclaer ick, dat ick over u, so ick meen Wel mach afleggen al mijn Vaderlicke sorghen Die ick over u droegh stedes, heden en morghen. Naer dien ghy beyde hebt waer van ghy leven meucht; Wanneer ghy rechts u schickt soo het betaemt tot deught. I.Sone. Ick hoop Godt sal ons voorts wijders nu wel beraden En leyden na zijn woort op zijn heylighe paden. II.Sone. Die ons in al het gheen wy nemen by der hant Zijn zeghen geven wil, zijn raet, hulp en Bystant. Vader. Maer dit dient noch gheseyt. Dewijl u last om draghen Sal wesen wonder swaer, dien ghy sult t’allen dagen Van ’smorghens dat de Son uyt den Oceaen stijght Tot datse savonts in den natten Boesem sijght, Te voeren hebben uyt. D’een om Gods Kerck te bouwen: Gebouwt, met aller vlijt oock wel by een te houwen. [Folio D2r] [fol. D2r] D’ander, om wijselick te dienen ’tVaderlant Met goe voorsichticheyt, rijpen raet, en verstant. Weduwen en Weesen te vorderen: de saecken Der Armen rechten goet tot een goet eynt te maecken. Den quaden straffen, en den goeden spreecken vry. Dat yder een van u doch stedes blijve by ’Tberoep het welck u is van Gode hier gegheven, Op dat ghy’t in een goet conscienty meught beleven. I.Sone. Hier segh ick Amen toe, en sal u woort en Leer, Tot mijnes levens eynt vergheten nimmermeer. II Sone. Soo langh mijn Siel oock sal in’t Lichaem spelen crachtigh Sal ick mijns Vaders woort hier in oock zijn ghedachtigh. Vader. Nu dan tot een besluyt: Wanneer ghy dan door minn’ Te trouwen een huysvrouw. mocht nemen in den sinn’ Siet wien ghy neemt ter hant; op dat gh’in gheen onlusten Valt, als ghy meynt te gaen door ’thouwelick tot rusten. Want soot’ een Vader is moeyt, ja p’rijckel gewis Zijn Soon te brengen op tot dat hy mann’lick is; Zoo ist een Manbaer Soon perijckel ja noch meere Eer dat hy krijght een Vrouw waer over hy is Heere Wanneer ghy dan nu sijt door’t houwelick ghepaert En uwen echt na recht kuysch en eerlick bewaert Zoo laet uw’ Vrouwe ’thaer; wilt ghy het u betrachten En voorts in al u doen den Zeghen Godts verwachten. Weest Heer, en heerscht doch niet over uw Vrouwen vleesch, Op dats’ uyt minne u diene, en niet door vrees. Ghy die daer zijt gestelt Gods kerck doort woort te stichten Ende met heylicheyt des levens voor te lichten, Laet niet u Vrouw dijn Raet sijn in des Kercks secreet Want een Vrouwe licht heelt tgheen dat sy niet en weet En ghy die daer ’tsecreet vant Lant sult moeten draghen Wilt oock over dat stuck dijn Huysvrouw gheen raet vraghen Want het voeght de Weerdin, te gaen over den heert Maer wat daer buyten is, dat past alleen den Weert. En wat mach doch mijn Soon u Broeder soo langh dralen Dien ick al over langh door den knecht dede halen. I. Sone. Misschien hy hier of daer erghens is uytghegaen Soo dat hy uyt den knecht u wil noyt heeft verstaen Vorige Volgende