Demetrius, of stryd tusschen de liefde en het staatsbelang

[p. *2r]

Den weledelen achtbaaren heere M^r. Gerrit Hooft den jonge, oud scheepen, enz. enz. enz.

WELEDEL ACHTBAARE HEER.

De ménigvuldige eer en vriendschap, die ik genooten heb, toen ik dat groot geluk hadde, van te Leide, Minérva's Burg, nevens U Ed. Achtb:, te betreeden, en op myne inwydinge tot der beide réchten Dókter, U Ed. Achtb: met alle eerbiedigheid te omarmen, en gelukwénschinge van zynen Welédele te

[p. *2v]

ontfangen, hébben my aangespoord en aangemoedigt van dit Treurspel, genaamt Demétrius, óf stryd tusschen de Liefde en het Staatsbelang; Uwen Ed. Achtb: loffelyken en grooten naam, met het diepst ontzag der waereld, toe te wyden, tót erkéntenisse van genootene verplichtingen. Demétrius Kóning van Ténedós, die het gemeene best meerder ten harte neemt, en hooger waardeert, als zyne tédere liefde, hoe diep zyne borst gegriefd is, door de onvergelykene schoonheid van zyne zielsheerschende Isméne.

Zó is 't altyd geweest met Uwe Wélëd. Groot Achtb: Voorouderen, de Hoofden van ons Land, die, met onvermoeide zórge en vlyt, de belangen van Staat en Stad, en het gemeene best meerder ten harten namen, en hooger waerdeerden, als hunne eigene wélvaaren; waar door

[p. *3r]

ze eene eeuwige en onkreukbaare glóry hébben verwurven, en zullen onstérflyk leeven in de gemoederen der getrouwe onderdaanen.

Hoe dier ons Vaderland aan het Doorluchtig Stamhuis der Groot Achtb: Hoofden verplicht is, acht ik óverbódig te zyn thans af te schétschen; vermids zulks genoegsaam waereldkenbaar zy, en in de harten der Néderlandsche Landgenooten, als op een duurzaam perkement geschreven is. En de Wélëd: gestrénge Heer P.C. Hooft, dien grondlégger en opbouwer onzer zuivere Néderduitsche taale, zal eeuwig leeven in zyne bláden, door zynen roem en naam; en de beminnaars der alöudheid en zoetvloeijende poëzy zullen nóch tót zyne eere in hunne zielen een heerlyk dankaltaar stichten.

Het waare te wenschen, dat de

[p. *3v]

jonge lieden, gebooren tót het schip van Staat en Stad te bestieren, de noit volpreezene lessen en voorbeelden van Uwen Wélëd. Groot Achtb: Vader (dien voorzittende Burgerheer, die het Amstels Kapitool, zó heerlyk doet onderschraagen, tót onvergangkelyke eere; en het gemeene wélzyn, als het allerdierst juweel, acht en waerdeert, waar door zyn Ed: Groot Achtb: en zyne nakómelingen zullen eeuwig bemind en geächt worden) als voorvaderen vólgden, zó heilzaam voor Staats, en Stadswélstand. De zugt tót myne Landgenooten doet my zulks, met vlammende begeertens, wenschen, en vervoert my buiten het oogwit deezer opdragt.

Zó dit Treurspel, dat eene eigene vinding is, het allerminste Uw Wélëd: Achtbaarheids doorschrander Oordeel, in Staatkunde en Poëzye,

[p. *4r]

kan behaagen, acht ik mynen uitgekóchten tyd, en arbeid, niet onnut besteed te hébben. Ik zal dan geensints vreezen, voor zulke ménschen, die zich inbeelden verstands genoeg tót berispen te hébben. Ondertusschen, zullen altoos myne wénschen voor Uwen Wélëd: Achtbaarheids wélstand zyn; en ik zal my in Uwe Achtb: onwaerdeerbaare gunsten beveelen, en blyven

Uw Wélëd: Achtb:

Ootmoedige en onderdaanige Dienaar

HENDRIK van der ZANDE,

R: G.