| |
C Hier na volgen de Epitaphien, tot gedachtenisse Georgij Wibotij ghemaeckt.
| |
| |
In Demortvvm D. Georgivm Wybotivm, svvm dum viueret, in Ecclesia Belgio-germanica Loninensi Symmystam, G. Wingius.
DVm Wibo teneros ex more Georgius ornat
Litterulis pueros & pietate simul,
Haereticus mox sacrificis censoribus audit,
Igneque mulctandum non nisi crimen habet.
Clauditur hinc arcto vexandus carcere, & intra
Saepe animum, expectans extima quaeque, gemit.
Eximit angores hos tandem Academia, messes
Vt quasdam studijs posset habere bonis:
Nam iuuenem seruari annis melioribus, vsum
Posse aliquem esse, necis commoda nulla suae.
Faucibus ereprus grauium hac ratione luporum,
Mox Christi abiectum promptus ouile subit.
Hic nec opes quaerit, nec inutilis otia captat,
Alterius, nec iners, parta labore vorat.
Sedulus at studijs totum se consecrat almis,
Assidua versans Biblia sacra manu.
Talibus vt armis instructus (nempe γίώζγòς)
in Domini messem commodus esse queat.
Hondiscotanis quam primúm colligit arnis.
Deinde Antvverpiaca nobilî in vrbe diu:
Vndique maturas per mille pericula fruges
Conuerrens, implet horrea opaca Dei.
Nec minus & pastor per pascua ducit amęna
Quas Christus suso est sanguine nactus oueç.
His simul errores tetros & dogmata prorsus
Impia, quaefidei praeripuere locum
| |
| |
Commonstrans, atque euellens aconita Papalis
Fundi, cum toto semine nequitiae)
Pabula depromit certam allatura salutem,
Haec, modó sit, fidei qui terere ore velit.
Haec non é sensis hominum,aut dictata Sophorum
Quae sunt, aut magnae quae posuere scholae,
Eruta sed cultis ex παυτοχζαίόςοs hortis,
Solaque quae indicio Biblica scripta notarit.
Impiger haec tractat, labor illi hic ponitur omnis,
In his mirando lingua diserta modo est.
Verúm hisce Satan studijs dum obsistit iniquis,
Et metuit, regno ne cadat ipse suo,
Pellitur en, patriae & longé semotus ab oris
Palantes sequitur pastor amatus oues.
Venit & Anglorum, post Phrysica climata, regnum
Visere, vbi é multis sciuit adesse suos.
Ac legitur Belgo-germana á plaebe Minister
Londini, ossicium cumque duobus agat.
Hîc vbi septenos doctrinae expleuerat annos,
(Qua eloquij docta plurimus arte fuit)
Inuida dirumpens praematuri Atropos aeui
Stamina, eum mortis soluere iura iubet.
Atque ita currentes exul quos egerat annos
Terminat, & placido fine beatus obit.
At pater, imperium est cui rebus in orbe gerendis,
Quique nihil iusta non ratione facis,
Da tua, praecipiti dum fidos morte Ministros.
E medi o tollis, cernere iudicia.
Nam quia conuersis Pastores mittere frugi
Promittis, iuxta & qui tibi cor placeant,
Prae properé hos dum subducis, quid id esse reuincis
Quám quód vindictae sit grauis ira tuae:
| |
| |
Et tamen esse aliquam in terris Ecclesiam, ad vsque
Extremos mundi quae sit itura dies
Vis, & quod Dominum te messis, Filius omnes
Vult orent, mittas in sata creta viros:
Hinc Pater, ō faciem à vitijs, quibus vndique pressi
Cingimur, auertas conciliate tuam.
Nec meritis aut redde vicem, aut vel nos furor aequa
Lance premat, nostris at miseresce malis.
Culta laborantes mittas & in arua colonos
Messis qui cogant emolumenta tuae.
Quò sic, erecta est vbi nunc Ecclesia, florens
Succedat, studijs continué aucta pijs.
Quaeq; Papa errorum densis est mersa tenebris
Emergat, verbi luce beata tui.
Atque diu vt Christi praeduro paruit hosti
Subiuga, nunc Christi fiat ouile probum.
|
|