Verjaardag-album

[p. 55]

April

[p. 57]

1 april.

Het huwelijk is als een muizenval: honderden willen er binnen en die er in zit, wil er weer uit.

Verga.

2 april.

Die blassen Rosen, die der Mai verschenkt
Sind nicht so schön, wie jenen glutenreichen,
Die mit der Sommers Herzblut sind getränkt.

E. Rittershaus.

3 april.

Wohl dem, der Jemand hat, der für ihn betet!

M. Ludolf.

4 april.

De oorlog! - vechten! - dooden! - menschen vernielen! - En wij hebben heden in onzen tijd met onze beschaving, met de uitgebreide wetenschap en de hooge mate van wijsbegeerte, waarop men het menschelijke genie gekomen acht, scholen, waarin men leert dooden, dooden op verren afstand, dooden met veel juistheid, veel menschen te gelijk, arme drommels, onschuldigen, die nooit iets misdeden. En het meest verbazende is, dat het volk niet opstaat tegen de Regeeringen, die oorlogen maken. Het meest verbazende is, dat niet de geheele maatschappij in opstand komt bij dat ééne woord: oorlog!

Guy de Maupassant.

[p. 59]

5 april.

O, zon der Liefde rijs, - rijs! De aarde is zoo donker nog voor duizenden van armen en ongelukkigen en onderdrukten, rijs, glanzend en stralend, en schijn over de menschenmaatschappij! Koester ze allen gelijkelijk, zoowel de misdadigers als de onschuldigen, de gevallenen, die nu nog worden nagewezen en hen, die trotsch het hoofd heffen, omdat hun weg geen kuilen had... Geen woord, geen blik, geen daad van Liefde is ooit zonder gevolg gebleven voor het arme lijdende menschenhart, waaraan het werd geschonken, ook al scheen het zaad geen vrucht te dragen. O kom dan, gij zon der liefde, en vervul onze harten met uwen gloed, opdat van ons uitstrale tot alle medeschepselen uw reinigend en heiligend licht!...

Johanna van Woude.

6 april.

Oud worden wil zeggen ziende worden.

M. von Ebner-Eschenbach.

7 april.

Het leven is zoo eenvoudig, maar de menschen hebben het zoo vreemd en ingewikkeld gemaakt.

Couperus.

8 april.

Nog schuilt in 't slijk zoo menig heldere drop,
Een straal van zon, een blik van liefde trekk' hem op
En met vernieuwden glans zal hij als parel schitt'ren.

Victor Hugo.

[p. 61]

9 april.

Wie aan de vrijheid van den menschelijken wil gelooft, heeft nooit bemind of gehaat.

M. von Ebner Eschenbach.

10 april.

O, weet je wat het is, in ons factieve leven, waarin alle dingen zoo valsch zijn,... heusch van iemand gehouden te hebben? En dat gevoel als loutere waarheid in je hart te weten?....

Couperus.

11 april.

Oui, la planète Terre est une douce patrie; on ne saurait la quitter sans regrets.

Ernest Renan.

12 april.

Is het geluk iets anders dan een hoog, een edel levensdoel gevonden te hebben?

Couperus.

[p. 63]

13 april.

Zieh' in die Welt mit muthigem Vertrauen. Bekenne deine Wahrheit wie ein Held!

Gutzkow.

14 april.

Geluk maakt jong.

Frederike Bremer.

15 april.

De vrouw zal altijd vrouw blijven. Geen emancipatie doodt in ons dat, wat onze machtigste bekoorlijkheid is, de paarl van groote waarde, het schoonste sieraad aan onze kroon: het eeuwig vrouwelijke.

Johanna van Woude.

16 april.

On court bien loin pour chercher le bonheur,
A sa poursuite en vain l'on se tourmente;
C'est près de vous, dans votre propre coeur
Que le plaça la nature prudente.

Florian.

[p. 65]

17 april.

De ziel wordt bezoedeld door hare gedachten; wij kunnen haar niet zuiver houden als wij onze gedachten gaan laten over misdaad of zonde.

18 april.

‘Dom en goed,’ zegt men.

Mijne ondervinding is dat alleen verstandigen werkelijk goed zijn.

Auerbach.

19 april.

De wereld is vol ellende en leed. Wij moeten helpen dragen. Hoe kan men zijn hoofd gerust neerleggen en heengaan vanhier, als men geen cijfertje heeft afgetrokken van de groote som van schuld en smart, die op deze wereld weegt.

J.H. Hoover.

20 april.

Bear through sorrow, wrong and ruth,
In thy heart the dew of youth,
On thy lips the smile of truth.

Longfellow.

[p. 67]

21 april.

O, verzweifle nicht am Glücke,
Ob getäuscht auch viel und oft!
Nieder schwebt's auf gold'ner Brücke
Plötzlich dir und ungehofft!
Ungerührt von Klagen, Weinen,
Wie 's auch lange zögern mag,
Einmal wird es doch erscheinen,
Einmal kommt sein Wonnetag!

Robert Hamerling.

22 april.

O, was de wijde lucht

Één hemelbad,

Daar strooide ik wenschen in
Als geuren zoet,
En bloemenadem als mijn zomergroet,
En al wat 'k u voor liefs

Te geven had.

Else van Brabant.

23 april.

Het vertrouwen is iets zóó schoons, dat zelfs de ergste leugenaar niet nalaten kan een zeker respect te hebben voor den man, die 't hem schenkt.

M. von Ebner-Eschenbach.

24 april.

Grijp te midden van uwe smart naar de bevrijdende daad, dan zal de smart uw innerlijk wezen niet verteren.

Auerbach.

[p. 69]

25 april.

Het is heerlijk gelukkige menschen te ontmoeten, die met opgewekten blik, met heldere oogen het leven inzien en hunne waarschijnlijk zware taak volbrengen, en hunne teleurstellingen dragen, en hunne fouten herstellen, kloek en blijmoedig, mannen en vrouwen en jonge menschen, die vrede hebben met hun leven, worstelend met het leed, het groote menschenleed, dat ieder kent, en met de zorgen, die onaangemeld binnenkomen.

Charles Lamb.

26 april.

Er is een schoone vorm van geveinsdheid: zelfbeheersching.

M. von Ebner-Eschenbach.

27 april.

De liefde is zulk een verruiming, zulk een uitzetting van ons wezen; zij verheft ons zoozeer boven de grenzen en banden der eindige, zichtbare, stoffelijke wereld, dat zij in zichzelve de verzekering schijnt om te dragen van haar eeuwigen duur.

Tolstoï.

[p. 71]

28 april.

Liefde is bescherming.

Couperus.

Amour, bonheur, poësie, joies pures, affections éternelles: belles tristesses et belles espérances, c'est l'échelle d'or qui de la terre monte aux cieux.

De Gasparin.

29 april.

O Freunde, lässt uns andere Töne anstimmen, und freudenvollere.

Schiller.

30 april.

Een knappe vrouw heeft millioenen geboren vijanden: alle domme mannen.

M. von Ebner-Eschenbach.